تبلیغات

 

شانس و پارادوکس؛ و تبدیل شدن به یک شرط بند با مهارت

شرط بندی در مورد تضمین مقدارِ مورد انتظارِ مثبت برای تولید یک سود ثابت می باشد. به عنوان بخشی از یک پروسه، شرط بندان باید در نظر بگیرند که از تاثیر بی نظمی و شانس در نتیجه هر رویدادی که ارائه شده است آگاه باشند. در این مقاله آموزش شرط بندی، نگاهی انداخته شده به چگونگی تبدیل شدن به یک شرط بند سودمند، که سوالی از شانس یا مهارت می باشد. به مطالعه ادامه بدهید تا بیشتر بیاموزید.

منظور از اسکوئرز & شارپز، ساکرز & شاکرز این بود که بررسی کنیم چگونه و چرا برخی شرط بندان در ایجاد یک سود نسبت به بقیه بهتر هستند. میریو مِلّا قبلا نشان داده بود که چگونه برخی از حرفه ها بهتر و مناسب تر هستند تا شرط بندان بهتری از بقیه شوید: آمارگیرها، معامله گران مالی و گیمرهای حرفه ای برای مثال. در این مقاله، به هر صورت، ما به صورت قاطعانه تر چگونگی اینکه توانایی ها برای موفق شدن در یک محیط شر طبندی به سمت شانس نزول کرده یا اینکه ایا این یک مهارت است که ما تواند حاصل شده باشد را پیگیری کردیم.

شانس و یا پارادوکس مهارت

بیشتر آنچه که در بازار شرط بندی اتفاق می افتد شانس است. این آن چیزی نیست که شرط بندان ورزشی ممکن است خواستار شندیدنش باشند. مطمئنا، بازی های کازینو مانند رولت و کراپس بازی های اصیلی از شانس هستند، که توسط قوانین ساده‌ی احتمالات کنترل می شود. اما ورزش هایی که در آن احتمالاتِ نتایج ذاتا ناشناخته هستند، قطعا باید یک فرصت برای انتظارات مفید و سودآور پیشنهاد کند، درست است؟ بله، از نظر فنی این کار را می کند، چرا که ممکن است برای برخی افراد جهت دسترسی و پردازش اخبار و اطلاعات نسبت به دیگران بهتر باشد، اما در عمل فقط برای مقدار کمی از بازیکنان در دسترس است، بخاطر یک مفهوم که به عنوان پارادوکس مهارت شناخته می شود.

به طور کلی هرچه امتیاز ورزش پایین تر باشد و تعداد بازیکنان شرکت کننده بیشتر باشد، نقش شانس بیشتر می شود.

هنگامی که تجارت پیش بینی تبدیل شود به بازوان مسابقه بین بازیکنان، با استفاده از متدهای سطحِ بالاتر برای پیشبینی یک نتیجه ورزشی، مهارتهای مطلق ممکن است پیشرفتی خیلی خوب در این زمینه باشد، اما ما که در حال صحبت کردن هستیم عمدتا هنوز ایستاده ایم.

در حالی که پیش بینی مطلق مهارت ها بهبود می یابد، اختلاف بین بهترین و بدترین تنگناها وجود دارد، از آنجا که شرط بندی بازی مهارت و شانس است، اگر اختلاف در مهارت های مربوطه نصف شد، بنابراین تاثیر شانس بیشتر است. زمانی که شما یک عامل مهم در مبلغ بازی (بودجه سایت شرط بندی) باشید، بیشتر ما احتمالا خط قرمز (در مقاله پیناکل از the red استفاده شده) را در طولانی مدت تمام خواهیم کرد.

شانس روبات ها در شرط بندی

سرویس پیش بینی فوتبال BotPrediction.com راه حل های کارآمدی از اثبات تصادفی بودن شرط بندی ارائه می دهد. همزمان با راه اندازی ۴۰,۰۰۰ روبات پیش بینی فوتبال برای کل گل های بازار شرط بندی، BotPrediction آنها را به گرو های عظیمی از قماربازان پیوند می دهد.

“از نظر آماری، همیشه بازنده های بزرگ و برنده های بزرگ در آن گروه وجود دارند. نرم افزار پیش بینی ما شما را قادر می سازد تا آن دسته از اندک برندگان را با میزان برندگی بالای ۷۰% دنبال کنید.”

چند سال پیش من تصمیم گرفتم تا توزیع عملکرد این روبات ها را در یک دوره ۵ هفته ای تحلیل و بررسی کنم. این همان چیزی است که به نظر می رسد.

اساسا هیچ تفاوتی بین آنچه روبات ها انجام دادند و یک پرتاب سکه‌ی تصادفی نبود. این ایده که شما می توانید انتخاب کنید که یکی از روبات های با عملکرد بهتر را دنبال کنید و از آن انتظار دارید تا به عملکرد خود در همان روش ادامه دهد، کاملا بی معنی است. ابدا هیچ اثباتی بین عملکرد در طی یک دوره ۵-هفته ای و بعد از آن وجود ندارد. میزان موفقیت روبات به سادگی به سمت اعتدال باز می گردد.

مردم در برابر شانس ها

البته اگر روبات ها تنها به صورت تصادفی نتایج را جهت شرط بندی انتخاب کنند، بنابراین می توانیم به سختی با این اکتشاف غافلگیر شویم. بیایید روبات ها را با مردم جایگزین کنیم. از آنجایی که مردم به صورت تصادقی انتخاب نمی کنند، مطمئنا باید تفاوتی وجود داشته باشد.

▬ این مطلب را هم بخوانید:  کلاهبرداری‌های اینترنتی ، چگونه از کلاهبرداری اینترنتی شکایت کنیم؟

علاوه برا آنالیز فوق، من همچنین یک نمونه بزرگ از پُست کردن انتخابات شرط بندان در شرط بندی های ورزشی در انجمن Pyckio.com را آنالیز کردم. آنالیز عملکرد با استفاده از t-score، یک سنجش آماری از نحوه مقایسه یک سابقه شرط بندی با انتظارات بازار بر پایه ضرائب پیناکل می باشد. این پاسخ به چگونگی توزیع شدن عملکردهای آنها می باشد.

ما یک توزیع معمولی در عملکردهای شرط بندی می بینیم، نشانه ای دقیق از اینکه آنچه شما به دنبالش هستید، بیشتر اوقات تصادفی است. بله، شرط بندان خوب و شرط بندان بد وجود دارند، اما توزیع شان شباهت نزدیکی به آچه پیدا می کردیم دارد، چنانچه ما به سادگی آنها را داشته باشیم و با پرتاب سکه ها جهت تصمیم گیری در مورد آنچه آنها قصد شرط بندی داشتند، اطلاعات کسب کنیم؛ حتی اگر همه به شما بگویند که رویکرد پیش بینی شان پیچیده است.

یک بازیکن پوکر ماهر اما بدشانس می تواند نشانده دهنده این است که پس از ۱۰۰,۰۰۰ دست می تواند ببازد، معادل تقریبا دو سال، ۴۰ ساعت بازی در هر هفته.

ه جای خوب بودن یا بد بودن، اکثر آنالیزهای صورت گرفته‌ی شرط بندان صرفا خوش شانس یا بدشانس هستند. به عنوان آشکارسازی بعدی، من رکوردهای ۲۴۹ شرط بند با تاریخچه ها را با بیش از ۱۰۰۰ انتخاب، به دو نیمه تقسیم کردم و عملکردها را در نیمه اول با دوم مرتبط ساختم.

اگر شرط بندن اسنادی از مهارتِ در پسِ شانس را رو کرده باشند، عملکردها می بایست به نوعی استوار باقی بماند. اینطور بگویم که اگر یک شرط بند ماهر نمره‌ی (t-score) 3) را در ۵۰۰ شرط ابتدایی خود به نمایش در آورد، ما باید به طور معمول از او انتظار داشته باشیم که چیزی شبیه به ۳ را برای ۵۰۰ شرط بندی خود نشان دهد. این چنین است که آن ارتباطات در یک موضوع متفرقه به چشم خورده.

یک R2 از ۰٫۰۰۱۹ بدین معنی است که فقط ۰٫۱۹% از ناپایداری در عملکرد نیمه دوم از این ۲۴۹ شرط بند، می توانند با تغییر (ناپایداری) در عملکرد نیمه اول بیان شود. پیامد آن این است که همه باقی مانده ها توسط شانس توضیح داده شده است. در مجموع، این شرط بندان عملکردهای یکپارچه را اثبات نکردند؛ همانند BotPrediction که تا حد زیادی به سمت این مفهوم می رود. این به این معنی نیست که کلا هیچ شرط بند خبره ای وجود ندارد؛ در عوض، آنچه کمتر ممکن است باشد، در میان بانگِ شانس مخفی شده.

زنجیره شانس و مهارت

مایکل مابوسین در کتاب خود، معادله موفقیت: حل کردن مهارت و شانس در بیزینس، ورزش و سرمایه گذاری، یک زنجیره شانس و مهارت را در جایی که فعالیت های مختلف قرار دارد را تعریف می کند. در فرایِ منتهای شانس، چیزهایی مثل رولت و لاطاری (بخت آزمایی) را می یابیم. در انتهای دیگری بازی های مهارتی کامل مانند شطرنج قرار دارد. بیشتر ورزش های تیمی جایی در میانه یافت می شوند.

این شدیدا حاکی از این است که محیط بازار شرط بندی که در آن شرط بندان ورزشی فعالیت می کنند، هیچ یک از پیش بینی ها منظیم نیست.

به طور کلی هرچه امتیاز ورزش پایین تر باشد و تعداد بازیکنان شرکت کننده بیشتر باشد، نقش شانس بیشتر می شود. در مورد شرط بندی چه؟ مابوسین چیزهایی مانند سرمایه گذاری، شرط بندی و پوکر را بسیار نزدیکتر به پایان شانس قرار می دهد تا به (نسبت به) پایان مهارت. توزیع عملکردهای شرط بند گواه آن است که در بالا به نظر می رسد تصمیم او را پشتیبانی نمی کند.

محیط مهارت

به طور معمول، کسب تخصص یا مهارت، پیرو آنچه “تصمیم گیری طبیعت گرایانه” نامیده می شود، می رود، جایی که مقادیر یا الگوهای داده مرتبا از طریق تمرین طولانی مدت و بازخورد، بیادآورده و فراخوانده شده اند. برای مفید واقع شدن این امر، محیط باید به اندازه کافی منظم و مستحکم (پایدار) باشد تا بتواند قابل پیش بینی باشد، و در نتیجه اجازه می دهد تا دلیل و مفهوم به شکلی سودمند به هم متصل شده باشند. به طور واضح چنین محیط مهارتی برای چیزهایی مثل یادگیری شطرنج یا تنیس موجود است. آیا چنین چیزی را می توان برای شرط بندی ورزشی گفت؟

هنگام رقابت در محیطی که شانس در آن حاکم است، باید بر فرایند چگونگی تصمیم گیری های خود نسبت به نتایج شان تمرکز کنید.

مشکل کسب مهارت در پیش بینی، در واقع در شرط بندی قرار دارد که ما ضرورتا برای انجام این کار تشویق نمی شویم. این می تواند درست باشد که هر چه زمان و تلاش بیشتری صرف پیش بینی نتایج ورزشی می کنم، در آن بهتر می شوم. اما مهارت در شرط بندی ورزشی صرفا موضوع انتخاب برندگان نیست؛ بلکه در مورد این است که آیا ما در انتخاب آنها از همه بهتر هستیم یا نه.

▬ این مطلب را هم بخوانید:  شرط بندی روی کرنر چگونه است و چه شرایطی دارد؟

به عنوان پارادوکس مهارت، مقادیر شرط بندی را تا سرجمع-صفر، مسابقات مهارت های پیش بینی نشان می دهد. هنگامی که شرط بندان با یکدیگر در یک مارکت (بازار) رقابت می کنند، مهارتی که در واقع چگونگی اطلاعات دردسترس در بازار را ارزیابی می کند، از پیش با ضریب ها یکپارچه (متصل) شده است، و قادر به انجام این کار به صورت مستمر می باشد.

اگر بازیکنان ماهر به طور مساوی ضرائب را در قیمتی غالب کنند که بی شک نشانگر ‘واقعیت’ احتمالات یک نتیجه (فرآیندی که به عنوان ‘بررسی’ قیمت شناخته می شود) باشد، یکی پیروز یا بازنده می شود که بدین ترتیب فقط موضوع شانس مطرح است. اگر مارکت های شرط بندی اساسا اثربحش باشند، به این معنی است که نمایانگر احتمالات ‘واقعی’ نتایج است، اینکه پیش بینی ها برای رسیده به نتایج خوب در دانش اجتماع، به نظر می رسد که بشدت محدود شده است.

یک محیط بی اعتبار یا صفر اعتبار چیست؟

اعتبار یک سنجش از آنچه که ما فکر میکنیم علت است، آیا واقعا علت واقعی است یا خیر، و آیا سنجش (اندازه گیری) ما مکررا به آن نتیجه اشاره دارد. در کل، شرط بندان ورزشی، آزمایش های پایه ای ناموفقِ پیشینِ استحکام و اعتبار را آنالیز کرده اند. این شدیدا حاکی از این است که محیط – بازار شرط بندی – که در آن شرط بندان ورزشی فعالیت می کنند، هیچ یک از پیش بینی ها منظیم نیست، اما در عوض در تسلطِ شانس (بخت و اقبال) است.

در جایی که شانس زیاد پیوند بین مهارت ها (دلایل) و سودها (اثرات یا نتایج) را می شکند، یک بازیکن ماهر می تواند پول خود را ببازد در حالی که یک بازیکن غیرماهر (که نسبتا حرف می زند) می تواند سود کند.

بازار شرط بندی پیچیده است و عمدتا تصادفی است، زیرا اخباری که باعث رانش حرکتِ ضرائب می شود، به صورت تصادفی به بازار می رسد. اگر این تصادفی نبود، آنگاه اخباری هم نبود. چنین تصادفی پیوند بین علت (کاری که شرط بند انجام می دهد تا موجب افزایش در سرمایه خود شود) و نتیجه (یک افزایش واقعی در سرمایه شر بند) را می شکند.

نتیجه گیری بین موارد بالا نشانگر آن است که دامنه محدودی برای فیدبک ها وجود دارد. از آنجا که فیدبک (بازخورد) نفتی است که ماشین آلاتِ تمرینِ آگاهانه را هدایت می کند. جمع کردن تجربه‌ی بازی کردن در یک مارکت شرط بندی بعید است که تجربه و مهارت زیادی را تحویل دهد – از این منظر، تصور کنید که در حال تلاش برای تمرین بازی رولت هستید.

مشابها، در شرط بندی، قیمت، فرآیندی را کشف می کند که مطئنا در تعدیلِ عقایدی که درباره‌ی یک نتیجه ورزشی است قرار دارد، لزوما به این معناست که سازماندهی روابط بین علت و معلول بین تصمیمات و نتایج، بیشتر به حدس و گمان شبیه است. دانیِل کاهنرمن، برنده جایزه نوبل و نویسنده «تفکر، سریع و آرام» این را به عنوان یک محیط صفر اعتبار توصیف می کند. البته هیچ یک از اینها احساس بیشتر شرط بندان که سودهای صاحله آنها ناشی از کارهایی است که انجام دادند را تغییر نمی دهد. همانند خود رای بودن و اطمینان بیش از حد داشتن (یکی از دلایل فراوانی برای آنکه چرا قمار میکنیم)، که بدیهی است محصول یک توهمِ اعتبار است.

چه موقع یک بازی از شرط بندی به مهارت تبدیل می شود

شاید ما سوال اشتباهی پرسیدیم. ممکن است این سوالی از اینکه چه چیزی، یک بازی مهارتی است نباشد، بلکه اینکه چه هنگام آن به یک بازی مهارتی تبدیل می شود. جایی که شانس و مهارت هر دو در بازی های مشمول تکرار ارائه می شوند، سهم نسبی مهارت با شماری از تکرارها افزایش می یابد.

تنیس نمونه بارز از یک بازی با تکرارهای فراوان است. یک اجتمال ۳ درصدی پیروزی در یک مرحله‌ی تکی، در یک احتمال ۸۵ درصدی پیروزی یک مسابقه ۵-دوری، تفسیر می شود. پوکر مورد بعدی است. کارتهایی که شما با آن سر و کار دارید و عموم کارتهایی که دلال رور می کند صرفا ماهیت شانس را در بر دارند و مسلما فاکتورهای برتری هستند که سیر تکاملی یک بازی در یک تک دست را دیکته می کند. بسیار از دست ها با این حال خوب هستند و شانس بد را خنثی می کنند، اما در توانایی بازیکنان جهت فریب دادن و خواندن دست حریف متفاوت است – مهارتی که از طریق پی در پی بازی کردن به دست می آید – که به تدریج همه چیز را نشان خواهد داد.

▬ این مطلب را هم بخوانید:  شرط بندی کریکت : آموزش صفر تا صد کریکت

ممکن است بتوانیم ۹ تا از ۱۰ مورد نتایج لیگ برتر را در آخر هفته پیش بینی کنم، اما اگر فردی که در مقابل او شرط بندی می کنم بتواند هر ۱۰ مورد را پیش بینی کند، همچنان بازنده خواهم بود.

نِیت (ناتان) سیلور، نویسنده کتاب “سیگنال و نویز”، اظهار داشته که یک بازیکن پوکر ماهر اما بدشانس می تواند نشانده دهنده این است که پس از ۱۰۰,۰۰۰ دست می تواند ببازد، معادل تقریبا دو سال، ۴۰ ساعت بازی در هر هفته. دو شرط بند ورزشی را در نظر بگیرید که پیشنهادات پولی را در برابر دیگران شرط بندی می کنند. اگر کسی یک آوانتاژ ۲ درصدی نسبت به حریف خود داشته باشد، گفتنی است که یک میزان موفقیت ۵۱ درصدی در پیش بینی، سیر تکامل موفقیت از طریق آوانتاژ واقعی اش، می تواند زمان زیادی را به طول ببرد. بعد از ۱۰۰۰ شرط بندی، بازیکن ضعیف تر می تواند هنوز ۲۵% جلوتر از زمان باشد.

غلبه بر شانس و پارادوکس مهارت

اگر مارکتهای شرط بندی نزدیک به محیط های صفر-اعتبار باشند که فرصت ها برای مهارت حداقل باشد، آیا می توانیم در این زمینه کاری کنیم؟ من راه حل خودم را به سه گزینه ارائه شده توسط مایکل مابوسین اضافه کرده، که همه موارد در زیر شرح داده شده است:

شرط بندی در بازارهایی با واریانسِ مهارتیِ برتر

به اصطلاح اشخاص غیر وارد این بدین معناست که بازارهایی که برای اکثریت بازیکنان و همچنین سایت های شرط بندی ناآشناتر هستند، با اخبار و اطلاعات دردسترس کمتری جهت پردازش برای شرط بندی روبرواند. هر چه تفاوت بین کمترین و بیشترین پیش بینی های ماهرانه بزرگتر باشد، نقش شانس نیز کوچکتر خواهد بود.

همچیز را نسبی ببنید نه قطعی

در جایی که رقابت و شانس وجود دارد، تنها عملکرد نسبی است که اهمیت دارد. ممکن است بتوانیم ۹ تا از ۱۰ مورد نتایج لیگ برتر را در آخر هفته پیش بینی کنم، اما اگر فردی که در مقابل او شرط بندی می کنم بتواند هر ۱۰ مورد را پیش بینی کند، همچنان بازنده خواهم بود. همانطور که نِیت سیلور از پوکر می گوید، “شما می توانید ۹۵% از تصمیمات خود را درست بگیرید و پیراهن خود را در یک جدول پر از بازیکنانی که در ۹۹% از مواقع، اقدام درست را انجام می دهند، از دست بدهید.” در این توضیحات داده شده، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که این واقعیت نیست که سایت شرط بندی که شما در تلاش جهت ضرب در آن هستید، بلکه دیگران هم بتوانند.

به بازی مکرگز کنید نه نتیجه آن

هنگام رقابت در محیطی که شانس در آن حاکم است، باید بر فرایند چگونگی تصمیم گیری های خود نسبت به نتایج شان تمرکز کنید. در شرط بندی، راهی که پیش بینی می کنید را آنالیز کنید، نه میزان مانده حساب بانکی خود را. در جایی که شانس زیاد پیوند بین مهارت ها (دلایل) و سودها (اثرات یا نتایج) را می شکند، یک بازیکن ماهر می تواند پول خود را ببازد در حالی که یک بازیکن غیرماهر (که نسبتا حرف می زند) می تواند سود کند.

بستن خط را مطالعه کنید

اکنون به خوبی اثبات شد که بستن خط پیناکل، یکی از بهترین سنجش های احتمالات ‘واقعی’ نتایج را ارائه می کند. مبلغی که به طور مداوم در آن ضرب کرده اید، نشانه خیلی خوبی از سودی که می توانید انتظار ایجادش را داشته باشید را ارائه می کند. ضرب کردن خط بسته به طور مداوم توسط مبلغی بیشتر از بودجه‌ی پیناکل، اشاره بر آن دارد که به اندازه کافی مهارت بیشتری به بسیاری از رقبای خود دارید.