سایمون واتکینس نوشته است که این فصل از توافق در صورت متحقق شدن کل معادلات ژئوپولتیک خاورمیانه را تغییر می دهد. “بر اساس این توافق چین و جمهوری اسلامی ایران همکاری های نظامی گسترده ای خواهند داشت و در این همکاری ها روسیه نیز نقش کلیدی ایفا خواهد کرد.”
خبرنگار بریتانیایی افزوده است که قرار است در دومین هفتۀ ماه اوت نمایندگان نظامی و اطلاعاتی حکومت های ایران، چین و روسیه با یکدیگر ملاقات و در خصوص جزئیات این بخش از همکاری ها با یکدیگر گفتگو کنند. سایمون واتکینس سپس افزوده است در پی این گفتگوها از نهم نوامبر آینده جنگنده های روسیه و چین، به پایگاه های هوایی ایران در همدان، بندرعباس، چابهار و آبادان دسترسی کامل خواهند داشت.
نویسندۀ بریتانیایی به نقل از منابع آگاه در ایران افزوده است که به موازات این همکاری چین و روسیه تجهیزات پیشرفتۀ جنگ الکترونیکی خود را که برای مقابله با ناتو طرحریزی شده در ایران و به ویژه در حاشیۀ خلیج فارس مستقر خواهند ساخت و به عنوان پشتیبانی از سامانه های موشک های بالستیکی ایران نیز به کار گرفته خواهند شد. این تجهیزات پدافند موشکی کشورهای عرب حوزۀ خلیج فارس را شدیداً تضعیف خواهد کرد.
نویسندۀ بریتانیایی همچنین افزوده است که همزمان با استقرار این تجهیزات، روسیه نیز سامانه های دفاع موشکی “اس ۴٠٠” را برای مقابله با حملات احتمالی آمریکا و اسرائیل در همین مناطق مستقر خواهد ساخت. در همین چارچوب روسیه سامانه های موسوم به “کاراسوخا” ٢ و ۴ را برای مقابله با رادارهای تهاجمی و شناسایی پهپادهای اسرائیل و آمریکا در ایران مستقر می سازد.
بخش دیگری از مفاد همکاری های نظامی ایران با چین و روسیه تبادل و آموزش فرماندهان سپاه پاسداران است. به موجب این بند از توافق سالانه ١١٠ افسر ارشد سپاه پاسداران برای تعلیمات نظامی به چین و روسیه می روند و متقابلاً ١١٠ مستشار چینی و روسی برای آموزش افسران سپاه پاسداران در ایران مستقر خواهند شد. در چارچوب این همکاری سامانۀ جنگ الکترونیکی سپاه پاسداران نیز به سامانه های راهبردی و فرماندهی مشترک روسیه و چین متصل خواهد شد.
منابع آگاه در ایران به خبرنگار بریتانیایی گفته اند که بر پایۀ توافق سه جانبه میان تهران، پکن و مسکو، یکی از سامانه های جنگ الکترونیکی روسیه در چابهار مستقر می شود که قادر است کل سامانۀ دفاع هوایی امارات و عربستان را در مقابل حملات موشک ها و پهپادهای جمهوری اسلامی ایران خنثی کند.
به نوشتۀ نویسندۀ انگلیسی مجادلات جاری میان آمریکا، از یک طرف، و چین و روسیه، از طرف دیگر، برای تمدید تحریم های تسلیحاتی شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران ریشه در همین قرارداد بیست و پنج سالۀ همکاری های نظامی، امنیتی و اقتصادی میان تهران و پکن دارد.
سایمون واتکینس نوشته است که در ازای این همکاری های نظامی و اطلاعاتی، جمهوری اسلامی ایران امتیازات اقتصادی گسترده ای به ویژه در حوزۀ انرژی به جمهوری خلق چین می دهد. به موجب این توافق چین روی هم ۴٠٠ میلیارد دلار در توسعۀ نفت، گاز، پتروشیمی حمل و نقل و سایر زیرساخت ها در ایران سرمایه گذاری می کند و کل مبلغ این سرمایه گذاری را طی پنج سال نخست از محل فروش نفت، گاز، پتروشیمی، و سایر فرآورده ها و خدمات زیرساختی ایران برداشت می کند. افزون بر این، جمهوری اسلامی ایران متعهد شده که نفت، گاز و فرآورده های پتروشیمی خود را ١٢ درصد ارزانتر از قیمت متوسط بازار و با پذیرش تخفیف مضاعفی معادل ۶ تا ٨ درصد به چین بفروشد. در عین حال، چین مجاز خواهد بود که مطالبات ایران را با دو سال تاخیر و به ارز سیال بپردازد. به این ترتیب، چین کلیه فرآوردهای نفتی ایران را دست کم ٣٢ درصد ارزانتر از بهای واقعی آنها در بازارهای جهانی خریداری خواهد کرد.
نویسندۀ بریتانیایی تصریح کرده است که عنصر مهم قرارداد مخفیانۀ بیست و پنج ساله میان جمهوری اسلامی و چین مسلط شدن این کشور بر زیرساخت های اساسی ایران و متصل کردن آنها به طرح درازمدت و راهبردی پکن برای تصاحب بازارهای جهانی است. چین درنظر دارد با استفاده از نیروی کار ارزان ایران شرکت های خود را در ایران مستقر و فرآورده های آنها را به بازارهای کشورهای غربی صادر کند.
