ثبت دومین رکورد تورم در 10 ساله گذشته / تابستان داغ تورمی
آخرین گزارش رسمی تورم در ایران نشان می‌دهد دومین رکورد بزرگ ۱۰ سال گذشته در تیر ۱۳۹۹ ثبت شده است.
این در حالی است که پیش تر رییس کل بانک مرکزی ایران گفته بود :
امسال برای نخستین بار برای تورم هدف گذاری شده و نرخ تورم تا آخر سال باید بین 20 تا 24 درصد برسد.
آخرین گزارش رسمی تورم در ایران نشان می‌دهد دومین رکورد بزرگ ۱۰ سال گذشته در تیر ۱۳۹۹ ثبت شده است.
میزان افزایش قیمت مسکن و اجاره‌بها بی‌سابقه و میزان تورم مواد غذایی، به ویژه در قیمت گوشت و لبنیات بااین رکورد کم‌سابقه است.
اما چرا تورم مانند گذشته حساسیت رسانه‌ها را بر نمی‌انگیزد؟
گزارش روز چهارشنبه مرکز آمار ایران به شدت نگران‌کننده است.
این گزارش نشان می‌دهد در ماه گذشته، یک جهش تورمی بسیار بزرگ در ایران رخ داده است.
در این ماه، تورم ماهانه، یعنی تغییر قیمت‌ها در فاصله یک ماه، از شش درصد گذشته و یک رکورد دیگر به ثبت رسیده است.
این دومین رکورد بزرگ تورم ماهانه از سال ۱۳۹۰ به بعد است.
پیش از این، در مهر ۱۳۹۷، تورم ماهانه به حدود هفت درصد رسیده بود.
اما پیش و پس از آن سابقه نداشت که تورم در یک ماه در این حد افزایش پیدا کند.
برای این که بتوانیم مقیاسی از تورم ماهانه شش درصدی داشته باشیم،
کافی است این را در نظر بگیریم که میانگین تورم ماهانه در ۱۰ سال گذشته طبق آماری رسمی، حدود یک و نیم درصد بوده است.
در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ هم که شدیدترین شوک تورمی تاریخ معاصر در ایران اتفاق افتاد، میانگین تورم ماهانه از ۲/۵ درصد عبور نکرد.
برای رسیدن به تورم ۲۰ درصدی در طول یک سال، نباید میانگین تورم ماهانه از یک و نیم درصد تجاوز کند.
حال آن که از ابتدای امسال تا الان، میانگین تورم ماهانه بیش از سه درصد بوده است.
اگر این وضعیت تا پایان سال ادامه پیدا کند، تورم سالانه به حدود ۴۸ درصد خواهد رسید.
تورم در کدام بخش‌ها بیشتر و در کدام کمتر است؟
بیشترین میزان افزایش یک ماهه قیمت‌ها در خرداد مربوط به بخش مسکن بوده است.
طبق محاسبات مرکز آمار ایران،
شاخص قیمت مسکن و اجاره آن در تیرماه به نسبت ماه قبل بیش از هفت درصد افزایش پیدا کرده است.
میزان تورم ماهانه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها هم چشم‌گیر و نزدیک به هفت درصد بوده است.
در این میان، بالاترین میزان افزایش قیمت برای «گوشت قرمز» و «گوشت ماکیان» گزارش شده است.
میزان افزایش قیمت یک ماهه گوشت طبق آمار رسمی، ۱۳ درصد بوده است.
این رقم عینا برابر تورم قیمت گوشت در بهمن و اسفند ۱۳۹۷ است؛
زمانی که بحران گوشت در ایران تبدیل به سوژه‌ای خبرساز شد.
حالا اما بعد از یک سال و نیم، بحرانی به همان اندازه رخ داده است اما در مرکز و معرض توجه قرار نمی‌گیرد.
آیا سطح درآمد عمومی به همین نسبت، بلکه بیشتر در حال افزایش است که افزایش قیمت مواد غذایی و گوشت توجه کسی را جلب نمی‌کند؟
بعید است.
شاید بحران چنان عادی شده است که جامعه و رسانه‌ها حساسیت خود را نسبت به تورمی در این سطح از دست داده‌اند؟
بعد از گوشت، تورم «شیر، پنیر و تخم‌مرغ» هم بالا گزارش شده است.
طی یک ماه، قیمت این مواد بیش از ۱۱ درصد افزایش یافته است.
تورم ماهانه «نان و غلات» بیش از هشت درصد
«سبزیجات» چهار درصد،
«قند و شکر و شیرینی‌ها» شش درصد،
«چای، قهوه و نوشابه» شش درصد
و «روغن و چربی» چهار درصد بوده است.
تنها قیمت «میوه و خشکبار» در تیر ۱۳۹۹ سیر نزولی داشته و حدود سه درصد کمتر از ماه گذشته ثبت شده است.
فشار تورمی روی چه کسانی است؟
معمولا گزارش اختصاصی تورم و گروه‌های درآمدی چند روز پس از گزارش اصلی روی سایت مرکز آمار قرار می‌گیرد.
اما در همین گزارش کلی مشخص است که:
در یک ماه گذشته فشار رکورد تورمی به گروه‌های کم درآمد وارد شده است.
به طور معمول، شاخص تورم در دهک‌‌های پردرآمد کمی بیشتر از کم‌درآمدها است.
به این دلیل که سطح مصرف این گروه بیشتر است.
البته فشار تورمی روی طبقات کم‌درآمد به دلیل آسیب‌پذیری و شکنندگی آن‌ها بیشتر از پردرآمدها است
اما عدد شاخص به طور معمول کوچک‌تر است.
ولی در شرایط بحرانی، اوضاع عوض میشود.
افزایش شدید قیمت مواد غذایی که بخش بزرگی از سبد خانواده‌های فقیر را تشکیل می‌دهد،
باعث میشود که فشار تورمی، هم اسماً و هم رسماً روی طبقات کم‌درآمد بیشتر شود.
گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد سطح تورم مواد غذایی در کم‌درآمدترین دهک جامعه حدود چهار واحد درصد بیشتر از پردرآمدترین دهک است.
از آن سو، اختلاف تورم در بخش غیر خوراکی بین این دو دهک تنها دو واحد درصد است.
