در حالی که بازی بینگو در اوایل قرن بیستم میلادی در ایالات متحده آمریکا از محبوبیت برخودار شد، ریشه این بازی به سال 1530 بازمی‌گردد. بینگو در کازینویی محلی در ایتالیا که ” Lo Gioco del Lotto d’Italia ” نام داشت ابداع شد.
این روزها نسخه ای از بازی بینگو با نام lotto همچنان در دسترس شما است. فرانسوی‌ها نسخه lotto (لوتو) را در اواخر دهه 70 میلادی ابداع کردند. نسخه ای از بازی که با 9 ستون و سه ردیف بازی میشود که در هر ردیف، چهار فضای خالی قرار دارد.
دراین بازی فردی به عنوان کالر (فراخواننده) در نظر گرفته میشود، او از داخل کیسه چیپ‌های چوبی را برمی‌دارد که از 1 تا 90 شماره گذاری شده اند (1 تا 10 برای ستون اول، 11 تا 20 برای ستون دوم و به همین ترتیب برای ستون چهارم).
اولین بازیکنی که بتواند یک ردیف کامل را تحت پوشش قرار دهد، برنده بازی است، در واقع کسی که بتواند یک ردیف کامل را با کارت‌هایش پرکند، برنده بازی خواهد بود. . این بازی لاتاری که بعدها بینگو نام گرفت، از محبوبیت بالایی در اروپا برخوردار شد. این بازی در ابتدا توسط ادوین لو، فروشنده اسباب بازی باعث شد تا این بازی از محبوبیت بالایی برخودار شود.
این بازی در ابتدا Beano نام گرفته بود، چراکه در ابتدا با استفاده از لوبیا (Beans)های خشک، شماره کارت‌های خود را تعیین می‌کردند. وقتی یکی از بازیکنان می‌توانست ردیفی از بازی را کامل کند، با داد زدن کلمه “بینو (انگلیسی: Beano)” بازی را متوقف می‌کرد و آن بازیکن برنده جایزه کوچکی می‌شد.
در جریان یکی از همین بازی‌ها، یکی از خانم‌های شرکت کننده به جای گفتن “بینو” فریاد زده بود “بینگو” سپس همین مسئله باعث شد این بازی “بینگو” نامگذاری شود. زمانی که بازیکن فریاد بینگو را سر می‌دهد، داور بازی، به بررسی کارت‌های او می‌پردازد تا از صحت اعلام بینگو او اطمینان پیدا کند.
این روزها ایالات متعددی در آمریکا، به طور قانونی بینگو را در همان مقیاس و اندازه به شما ارائه می‌دهند.
