بر اساس نظر بسیاری ارز متخصصان حوزه‌های اقتصادی، عنوان ” ارز دیجیتال ” یک فرم کلی از ارزهای مجازی امروزی است اما هیچ‌گاه نمی‌تواند تعریف درستی از آن‌ها باشد. این موضوع به دلیل تنوع در ساختار ارزهای رمزپایه بیان شده است. بر اساس دسته‌بندی صورت گرفته توسط متخصصان حوزه کریپتو در سال 2015، ارزهای دیجیتال به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از پول‌ها، کاربردپذیرها و پلتفرمی‌ها؛ در این مقاله قصد داریم این سه دسته را با هم بررسی کنیم.
پول‌ها
معروف‌ترین دسته ارزهای دیجیتال، ” پول‌ها ” هستند. بیت کوین ( BitCoin ) جزء این دسته است و همانطور که تا به حال حدس زدید، دسته ” پول‌ها ” پتانسیل این را دارند که جایگزین ارزهای سنتی یا همان پول‌های کاغذیمان باشند. دسته ” پول‌ها ” معمولا فاقد ارزش هستند و مردم و وضعیت بازار ارزش آن‌ها را تعیین می‌کند. اصلی‌ترین مشکل این ارزها، تعیین ارزش آن‌ها بر اساس پول‌های فیات یا همان ارزهای سنتی است و همچنین ارز نظر مقیاس‌پذیری هنوز به درجه‌ای نرسیدند که بتوانند جای پول‌های سنتی را در جوامع بین‌الملل بگیرند.
کاربردپذیرها
کاربردپذیرها ارزهای دیجیتالی هستند که قادرند یک زیرساخت جدید در یک مجموعه مالی ایجاد کنند تا اعضای آن مجموعه بتوانند از شبکه یا همان زیرساخت استفاده کنند. این ارزها مفهوم جدیدی را در حوزه کریپتو شکل داده‌اند و معروف‌ترینشان هم اتریوم ( Ethereum ) می‌باشد که قادر است با تشکیل یک زیرساخت معاملاتی، ” قراردادهای هوشمند ” را در یک شبکه مالی راه‌اندازی کند. پلتفرم این شکل از ارز دیجیتال برای اپلیکیشن‌های غیر متمرکز بسیار کاربردی است و نهاد‌های مختلفی می‌توانند از شبکه‌های ایجاد شده توسط ارزهای کاربردپذیر، استفاده‌های ابزاری ببرند.
پلتفرمی‌ها
ارزهای دیجیتال پلتفرمی را نمی‌توان به خودی خود یک پلتفرم دانست و در عوض بر روی بستر ارزهای دیجیتال کاربردپذیر مانند اتریوم ( Ethereum ) شکل می‌گیرند. برای نمونه ارز دیجیتال Augur، یک بازار پیش بینی غیرمتمرکز مبتنی بر شبکه اتریوم ( Ethereum ) است، که کاربران می توانند از طریق آن بر روی نتایج بازار کریپتو سرمایه‌گذاری کنند.
یکی از مزیت‌های اینترنت را می‌توان توسعه ارزهای مختلفی دانست که موجب تغییرات زیادی در دنیای اقتصاد شده‌اند. با استفاده از این ارزهای دیجیتال و رمزنگاری شده دیگر نیازی به تبدیل انواع ارز به یکدیگر نیست. به همین دلیل جای تعجب نیست که در آینده تراکنش‌های مالی در سراسر جهان با سرعت بیشتر و به‌صورت یکپارچه انجام شوند. بااین‌وجود تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال در چیست؟ آیا می‌توان این دو عبارت را به‌جای هم به کار برد؟
هم‌زمان با ارائه ارز رمزنگاری شده، بسیاری از افراد با توجه به قابلیت‌هایی که این ارز در اختیار کاربران قرار می‌داد، بسیاری از افراد تصمیم به سرمایه‌گذاری در آن گرفتند. اما بهتر است که شما قبل از اینکه ارز موردنظرتان را انتخاب نمایید، شناخت درستی از مفاهیم موجود در دنیای ارز دیجیتال داشته باشید. بنابراین بپردازیم به :
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال مانند هر از استاندارد دیگری است، با این تفاوت که هیچ معادل فیزیکی ندارد. به‌عبارت‌دیگر وجود آن‌ها بسته به صفر و یک‌هایی است که کامپیوتر آن‌ها را شناسایی کرده و ثبت می‌کند. درست مثل پول نقد سنتی، ارزهای دیجیتال به‌عنوان وجه قانونی پذیرفته‌شده و می‌توانند برای خرید کالاها و پرداخت اینترنتی و انتقال وجه بین کاربران مورداستفاده قرار گیرند.
جالب است بدانید که ماهیت دیجیتالی بودن این نوع ارز موجب محدودیت آن نمی‌شود. چراکه می‌توانید آن را به پول نقد تبدیل کرده و یا با پول نقد آن را خریداری نمایید. مهم‌ترین قابلیتی که این نوع ارز در اختیار کاربران قرار می‌دهد این است که وابسته به مرزهای جغرافیایی نبوده و درنتیجه انجام هر تراکنش مالی را بدون وابستگی به نوع ارز و تبدیل آن آسان می‌کند.
تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال در چیست؟
ارز رمزنگاری شده به‌نوعی همان ارز دیجیتال است
ارز رمزنگاری شده را یکی از زیرمجموعه‌های ارز دیجیتال است. هدف اصلی از توسعه این نوع ارز دیجیتال، افزایش حریم خصوصی است. اساس کار این نوع ارز دیجیتال ساختارهای غیرمتمرکز است. یعنی توسط هیچ مرکز و سازمان سومی ممیزی و کنترل نمی‌شود. رایج‌ترین نمونه‌های ارز دیجیتال رمزنگاری شده، بیت کوین، اتریوم، لایت کوین هستند.
تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال چیست؟
باوجود اینکه این دو نوع ارز شباهت زیادی به یکدیگر دارند، اما در برخی از قابلیت‌ها با یکدیگر تفاوت زیادی دارند.
غیرمتمرکز در مقابل متمرکز
درست مانند سیستم بانکی سنتی، اکثر ارزهای دیجیتال توسط سازمان‌های نظارتی نظیر صندوق فدرال یا دیگر صندوق‌های دولتی تعیین‌شده تنظیم میشود. این بدان معنی است که معاملات به‌طور مداوم نظارت می‌شوند، و ارزش آن‌ها توسط این سازمان‌های نظارتی تعیین میشود. از سوی دیگر، ارز رمزنگاری شده کاملاً به‌صورت غیرمتمرکز کار می‌کنند. این به این معنی است که هیچ موسسه‌ای جهت کنترل آن‌ها فعالیت نمی‌کند. بنابراین قوانین تعیین‌شده مربوط به هر یک از این ارزها، توسط جامعه‌ای تعیین میشود که از آن استفاده می‌کنند، نه یک مرکز خاص.
حریم خصوصی
در مبحث تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال، مخفی ماندن اطلاعات حساب کاربری از اهمیت زیادی برخوردار است. حفظ حریم شخصی و پنهان ماندن اطلاعات تراکنش‌های مالی با استفاده از ارزهای دیجیتال غیرممکن است. چراکه شما برای استفاده از آن‌ها باید حساب کاربری ایجاد نمایید که نیاز به ارسال عکس، تکمیل اطلاعات شخصی و … است. مانند پی پال، وسترن یونیون و … . بنابراین با توجه به داده‌هایی که شما در اختیار سیستم‌ها قرار می‌دهید، امکان ردیابی را در اختیارشان قرار می‌دهید.
از سوی دیگر، هنگام استفاده از یک کیف پول برای معامله مخفی و رمزنگاری شده، لزوماً نیازی به افشای اطلاعات شخصی خود نخواهید داشت. در حقیقت، سکه‌هایی مانند Dash برای ارائه ناشناس بودن کامل در اختیار شما قرار می‌گیرند، و این یکی از دلایلی است که چرا رمزنگاری در وب پنهان و مخفی به‌طور گسترده‌ای استفاده میشود.
شفافیت
یکی دیگر از مواردی که به‌عنوان تفاوت ارز دیجیتال و رمزنگاری شده در نظر گرفته میشود، میزان دسترسی به اطلاعات تراکنش‌های مختلف است. به‌عبارت‌دیگر اگر در یک تراکنش شما به‌صورت مستقیم نقشی نداشته باشید، نمی‌توانید به اطلاعات تراکنش نیز دسترسی داشته باشید.
چارچوب حقوقی
بیشتر ارزهای دیجیتال توسط یک مقام مرکزی به رسمیت شناخته‌شده است. حمایت قانونی از سوی دولت و موسسه مالی، استفاده و پذیرش عمومی آن‌ها را تائید می‌کند. درحالی‌که ارزهای رمزنگاری شده توسط هیچ سازمانی به رسمیت شناخته‌نشده و تائید نمی‌گردند.
نفوذ و تسلط در بازار
با توجه به حمایت‌هایی که از ارز دیجیتال در سراسر جهان صورت می‌گیرد، ارزهای دیجیتال ر جهان به رسمیت شناخته می‌شوند. به همین دلیل انجام معاملات با ارز دیجیتالی محدود به مرزهای جغرافیایی، نژادها و حتی سیستم‌های اعتقادی نیست. باوجود اینکه بسیاری از تحلیلگران اقتصادی معتقد هستند که به زودی شرایط ارز رمزنگاری شده تغییر پیدا می‌کند و توسط بسیاری به رسمیت شناخته میشود، اما فعلاً توسط گروه‌های کوچکی به رسمیت شناخته میشود.
سیستم انجام تراکنش مالی
به دلیل اینکه معاملات با استفاده از ارزهای دیجیتال توسط مراکز امنیتی مورد بررسی قرار می‌گیرند، در صورتی که تراکنش مشکوک باشد و یا توسط صاحب حساب تائید نگردند، قابل برگشت هستند. درحالی‌که در ارزهای رمزنگاری شده همه‌چیز در بلاک چین انجام شده و درنتیجه غیر قابل بازیابی است. به همین دلیل است که اگر حساب شما هک شود، موجودی آن قابل بازیابی نیست. این مورد یکی از مهم‌ترین نکاتی است که در رابطه با تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال مد نظر داشته باشید.
همراهان عزیز به‌عنوان نکته آخر در رابطه با تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال باید به این نکته توجه داشته باشید که ارز دیجیتال توسط مراکز دولتی تعیین می‌گردد، درحالی‌که ارز رمزنگاری شده ارزشش هر بار با نوسانان زیادی همراه است. به همین دلیل است که سرمایه‌گذاری در آن‌ها با ریسک زیادی همراه است.
