سال پیش، زن جوانی به نام هوپ باردن در جریان یک شو زنده «وب کم» در اثر خفگی ناشی از خودارضایی جان سپرد. حالا، والدین او به صداهای دیگری پیوسته‌اند که برای وضع مقررات سخت‌تر بر صنعت فیلم بزرگسالان و جلسات سکس اینترنتی بلند شده است. مادرش گفته است که صنعت فیلم بزرگسالان « به نفع هیچ کس نیست، مگر کسانی که می‌خواهند خشونت علیه زنان دایمی شود.» او کارهای دخترش در اینترنت را «موهن و خطرناک» توصیف کرد.
این برخورد او، واکنشی قابل فهم نسبت به از دست دادن فرزندش است. اما متاسفانه وضع مقررات برای سایت‌های جنسی اینترنتی، هر قدر هم که با نیت خوب انجام گرفته باشد، پاسخی عملی برای این مسئله نیست.
من، در نوجوانی و اوایل بیست سالگی، وقت زیادی در چنان محافلی صرف کردم. در آغاز، به این دلیل که پرسش‌هایی در باره گرایش‌ها و امیال جنسی خود داشتم، و سپس، از آنها برای ملاقات با هم‌فکرانم و کشف اماکن و صحنه‌های سکسی لندن استفاده کردم. می‌توانم گواهی بدهم که دنیای سکس اینترنتی، یک جور «غرب وحشی» است.
جهانی است پر از مردان و زنانی که عملیات عجیب و غریب سکسی برای یکدیگر انجام می‌دهند، عکس، داستان و ویدیو با هم رد و بدل می‌کنند، لذت جنسی می‌برند، و به طریقی، کمتر احساس تنهایی می‌کنند.
حتی برای من، که تعصبی نداشتم و هنوز هم ندارم، بسیاری از آنچه می‌توان در اینترنت یافت، تکان دهنده است. اما به این معنا نیست که اشتباه است.
مشکل این نیست که افراد هم‌فکر دورهم جمع می‌شوند تا فارغ از شرم و قضاوت‌های دیگران، تخیلات سکسی خود را با هم شریک شوند، بلکه این معضل در نبود آموزش و درک است. مرگ هوپ باردن یک تراژادی بود که بی‌تردید دردی عمیق برای خانواده‌اش پدید آورد. وقتی چنین شرایطی پیش می‌آید، بسیار عادی است که دوستان و خانواده افراد آسیب دیده برای جلوگیری از تکرار آن، خواهان تغییرات فوری در مقررات شوند؛ چه در کلوپ‌های جنسی چه در فضای مجازی. اما، درعمل، حاصل آن چه خواهد بود؟
تدوین مقررات برای سکس در اینترنت یک سراشیبی خطرناک و لغزنده است که یا غیرممکن است، یا فقط از طریق نظارت سخت ممکن میشود. به این معنا که تیمی از اشخاص واقعی، برای جاسوسی در اینترنت، تماشای ویدیوهایی که خصوصی ضبط شده، شنیدن اعترافات خصوصی در ایمیل، و کشف اسامی واقعی در پشت نوشته‌های ناشناس، استخدام شوند. به معنای این است که «برادر بزرگ»، شما را در حال خودارضایی نگاه می‌کند. و اگر مقامات رسمی پشت صفحات کامپیوتر به آنچه از شما پس از ورود به یک وب سایت سکسی می‌بینند، به‌عنوان یک مشکل بالقوه نگاه کنند، می‌خواهند چکار کنند؟ اگر دست به کاری بزنید که از نظر آنها مسئله‌برانگیز تلقی شود، ارتباط اینترنتی شما را قطع می‌کنند؟ می‌بینید که مشکل کجاست.
اکثر تمناهای جنسی می‌تواند به شیوه‌ای سالم تجربه شود، با این شرط که افرادی که در آنها شرکت دارند، بفهمند چه می‌کنند. متاسفانه، در حالی که سکس افراطی در سال‌های اخیر محبوب‌تر شده است، آموزش درباره چگونگی لذت بردن سالم از این نوع سکس، هم‌پای آن پیش نرفته است.
اتفاقی است که افتاده و راه برگشت وجود ندارد: ما نمی‌توانیم برای آنچه افراد با اندیشیدن به آن دست به استمنا می‌زنند، مقررات تعیین کنیم. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم، این است که ابزار سالم انجام این تجربه را برایشان فراهم آوریم .
تماشای این که مردم چگونه تمناهای سکسی خود را در اینترنت بیان می‌کنند و شناسایی افراد دارای گرایش‌های توافقی و قانونی (هرقدرهم که اندکی عجیب و غریب باشد) راه حل نیست. هوپ باردن را نجات نمی‌داد.
تنها راه جلوگیری از مرگ‌های مرتبط با سکس، آموزش بهتر است. بستن راه تنفس کسی قبل از رسیدن به اوج لذت جنسی (چُکینگ) ممکن است مانند بسیاری از بازی‌های جنسی خشن دیگر معمول باشد، اما همچنان خطرناک است. اگر می‌خواهید چنین بازی‌ای را، به تنهایی یا با یک همراه، انجام دهید، کاملا ضروری است که نخست بدانید چگونه خطرات آن را کاهش دهید.
