در طی این مدتی که من تو این صنعت شرط بندی دارم کار میکنم و راجبش میخونم و تحقیق میکنم، من متوجه شدم که سایت های شرط بندی همه در تلاشن تا بفهمن که این واحد ها چی هست و چرا بسیاری از تیپستر ها ازش استفاده می کنن و اصلا کلا روششون چه جوریه!
من امروز تو این مقاله میخوام براتون توضیح بدم که واحدها چی هستن و از اهمیت اونا برای موفقیت بیشترشما براتون بنویسم و علاوه بر این، من یک مثال رو براتون میزنم تا همه شما ها بتونید بهتر یاد بگیرید که واحدهای ذخیره سازی چی هستن. اگر از این چیزی که می خونید و ازش لذت میبرید لطفا این مقاله رو تو رسانه های اجتماعی مورد علاقه خودتون به اشتراک بگذارید تا هم ما رو حمایت کرده باشین و هم این که به دوستاتون هم این کار یاد بدید تا اونام بتونن استفاده کنن.
واحدهای ذخیره سازی یا Units staking یک اصطلاح بین المللی هست و به دلایل عمده ای توسط اکثر تیپستر ها استفاده می شن، از حمله کاربردهای این واحدها میشه به این موارد اشاره کرد:
- استاندارد کردن شرط بندی ها و ضرایبی که تیپسترها پیشنهاد میکنن.
- محافظت کردن از میزان بانکرول از دست دادنش
- کم کردن فشار روحی در هنگام از دست دادن شرط بندی
- محک زدن عملکرد تیپسترها در مورد شرط بندی ها
چرا تیپسترها پیش بینی های خودشون رو به صورت نشون میدن؟
از اونجایی که بیشتر شما در حال حاضر می دونید و توی مقاله های قبلی هم خیلی راجبش صحبت کردم، مدیریت پول و بانکرول تو شرط بندی های ورزشی از اهمیت اساسی برای دستیابی به سود در دراز مدت برخوردار هست. با این حال، خیلی از کسایی که شرط بندی میکنن ترجیحات مختلفی نسبت به مدیریت پول و بانکرولش دارن، برخی از اونا مایل به ریسک های بزرگتر هستن و در حالی که برخی دیگر میزان ریسک پیذیری کمتری دارن. خوب اینم یه اصل هست که تیپستر ها فقط پیشنهاد میکنن و اونا اندازه بانکرول شما رو نمیدونن، کار اونا فقط پیشنهاد دادن هست، به خاطر همین اونا باید خدماتی رو که میخوان به مشتری هاشون بدن به صورت یکپارچه ارائه میدن و اونا از همین واحدها برای پیشنهاد دادن استفاده میکنن و یه جاهایی ( خیلی کم پیش میاد ) اونا برای محافظت از دست دادن کل بانکرول مشتری هاشون تو چندتا شرط هم یه وقت ها یه پیشنهاد هایی رو هم میدن.
به عنوان مثال، اگر بانکرول اختصاصی من معادل 400 هزار تومن باشه و اندازه پیشنهادی تیپستری که باهاش کار میکنم 10 هزار تومن باشه به این معنی هست که من برای هر شرط بندی 40 هزار تومن ریسک می کنم. محاسبه اینکه چه مقدار پولی برای هر واحد ریسک می کنید خیلی آسون هست ، فقط کافی هست کل بانکرول خودتون رو به اندازه ای که تیپستر به شما ارائه میده تقسیم کنید.
از نظر ریاضی این جوری میشه:
40=10000÷400000
با انجام این کار می تونید ببینید مقداری که برای هر شرط ریسک می کنید معادل 40 هزار تومن هست.
یک نفر دیگه هم هست که دقیقاً همین کار رو با یه اندازه بانکرول کمتر انجام میده ، فرض کنید که اون اندازه بانکرولش 200 هزار تومن هست و اون در این حالت اندازه ای که باهاش میخواد شرط بندی کنه نصف میشه یعنی:
20=10000÷200000
پس الان دیگه فکر کنم متوجه منظور من از حرفی که بالاتر زدم متوجه شدید که تیستر فقط اندازه پیش نهادی رو بده و از اینکه اون کسی که داره با اندازه ای که تیپسترداره پیشنهاد میده میره جلو و اینکه تیپستر هیچ وقت از اندازه بانکرول شما هیچ خبری نداره و فقط کارش رو انجام میده.
دلیل دیگه ای که سایت های شرط بندی و تیپسترها واحد رو اون جوری نشون میدن، محافظت از شرط بندی های ورزشی تو از دست دادن سریع بانکرول مشتری ها هستش. حرفی که میزنم تو اینجا کاملاً واضح هست. در پایان روز، افرادی که ساعتهای زیادی رو صرف ساختن مدلهای شرط بندی می کنن و به تجزیه و تحلیل وقایع و موارد دیگه میکنن، اونا از استراتژی های شرط بندی به خوبی سر در میارن و بیشترین ضریب و شانس رو برای ایجاد استراتژی مناسب مدیریت پول دارن.تیپستر ها می تونن طولانی ترین زمان از دست دادن پول رو پیش بینی کنن و می دونن چطوری میشه از کسایی که اونا رو دنبال میکنن بهترین پیشنهاد رو بدن. پس تعجب نکنید اگر تو بعضی مواقع بهتون پیشنهاد میکنن که به جای 2 واحد ، 4 واحد ریسک کنید ، حتما دلایل محکمی بر این تصمیم وجود داره.
