رییس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال درخصوص تحلیل هایی که این روزها در مورد موضوع شرط بندی مطرح میشود به نکات قابل توجهی اشاره کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از فدراسیون فوتبال، احمدرضا براتی، رییس کمیته حقوقی و تدوین مقررات با اشاره به برخی موضوعات مطرح شده در هفته‌های اخیر پیرامون شرط بندی گفت: مقررات انضباطی فدراسیون فوتبال ما در موضوع شرطبندی بسیار سختگیرانه‌تر از فیفاست چرا که بر اساس مقررات اخلاقی فیفا، حداکثر مجازات اشخاصی که در شرط بندی مداخله دارند سه سال محرومیت است و باید توجه کرد که در مقررات فیفا هیچ حداقلی در نظر گرفته نشده یعنی قاضی می‌تواند از یک روز تا سه سال محرومیت در نظر بگیرد اما در مقررات انضباطی فدراسیون فوتبال ایران، مجازات فردی که در شرط بندی مداخله می‌کند در مرتبه اول حداقل سه ماه، مرتبه دوم حداقل شش ماه و مرتبه سوم حداقل یک سال است. باید توجه داشت که این موارد حداقل محرومیت است و حداکثر تعیین نشده است. بنابراین قاضی رسیدگی کننده اگرچه نمی‌تواند کمتراز این مقداری که در مقررات تعیین شده حکم صادر کند اما با توجه به عدم تعیین حداکثر مجازات و با در نظر گرفتن شرایط و اوضاع و احوال می‌تواند این محرومیت را حتی به صورت مادام العمر در نظر بگیرد. بنابراین مجازات شرطبندی در مقررات فیفا از یک روز تا سه سال است و در مقررات ایران از سه ماه تا پایان عمر متخلف متغیر و موکول به نظر قاضی است.
رییس کمیته حقوقی و تدوین مقررات در ادامه، اضافه کرد: بر اساس مقررات انضباطی فدراسیون ایران احکامی که در موضوع شرطبندی صادر می‌شوند قابل بخشش یا تعلیق نیستند و تخلف شرط بندی مشمول مرور زمان هم نمی‌شود و علاوه بر این موارد، این احکام جهت تعمیم بین‌المللی به فیفا اعلام میشود تا فردی که محکوم شده با خروج از ایران و حضور در سایر کشورها از اجرای حکم محرومیت فرار نکند. البته در خصوص جریمه نقدی ممکن است مجازات‌های ما خفیف‌تر به نظر برسد که در این خصوص هم باید توجه داشته باشیم جرایم نقدی ما باید متناسب با درآمد باشگاه‌ها و بازیکنان ما و البته قابل اجرا باشد و گرنه تغییر اعداد و جریمه نقدی در مقررات، دردی را دوا نمی‌کند.
براتی در خصوص تغییر نتایج مسابقات به دلیل شرطبندی، خاطر نشان کرد: شرطبندی یک شخص اگر هم ثابت شود نمی‌تواند نتایج مسابقات را تغییر دهد و چنین حکمی نه در مقررات داخلی و نه در مقررات بین‌المللی وجود ندارد و اصولاً مبنای عقلی و منطقی هم برای آن به نظر نمی‌رسد.
