دلایل زیادی برای انجام بازی پوکر وجود دارد؛ دلایلی چون یک کسب درآمد، یک روش سرگرم کننده برای گذراندن وقت با دوستان، راهی برای درگیر و فعال نگه داشتن مغز و یا صرفا یک روش آرامش بخش برای گذراندن وقت. با این وجود، گاهی اوقات منطقی است که بازی را کنار گذاشته و میز پوکر را ترک کنید. در این مقاله چهار دلیل برای انجام این کار بررسی خواهند شد.
حریفان شما بسیار قوی هستند
در برخی از فعالیت‌ها قرار گرفتن در مقابل حریفان قدرتمند ممکن است بهترین اتفاق ممکن باشد. تنیس، گلف و بیلیارد از جمله این فعالیت‌ها هستند. در این موارد شما از وجود یک رقابت سخت بهره مند می‌شوید. حریفان شما با الگوی بازی‌ای که به شما ارائه می‌دهند منجر می‌شوند که شما هم در طول روند بازی پیشرفت کنید.
پوکر اما شباهتی به این گونه فعالیت‌ها ندارد.
از آن‌جایی که هدف در پوکر کسب پول است، رویارویی با رقبای ضعیف‌تر برای شما بهتر است. به همین دلیل است که انتخاب میز پوکر امری بسیار مهم است. شما باید تمایل داشته باشید بازی‌هایی را پیدا کنید که در آن عملکرد بهتری از میانگین افراد سر میز داشته باشید.
با این روش است که به سود دست پیدا خواهید کرد.
با این وجود، گاهی اوقات، با وجود مهارتتان در جست و جوی میز بازی مناسب، متوجه خواهید شد که افرادی قدر شما را محاصره کرده‌اند. احساس می‌کنید بهترین بازیکنان در اطراف شما هستند و شما در حال تجربه یک بازی بد و طولانی از طرف خودتان هستید. هر چه قدر هم که تلاش کنید، ممکن است یافتن روشی برای یک بازی بی ضرر بی نتیجه باقی بماند.
وقتی این اتفاق می‌افتد، غریزه شما ممکن است از شما بخواهد که بر سر میز بمانید؛ با این بازیکنان مبارزه کنید و قدرت خود را در این راه اثبات کنید. یا این که ممکن است برای بلند شدن از سر میز تنبلی کنید و خودتان را متقاعد کنید که هیچ دلیلی برای ترک کردن میز پوکر وجود ندارد.
به این انگیزه‌ها اعتماد نکنید. بهترین اقدام شما در چنین شرایطی ترک میز است. شما باید توانایی آن را داشته باشید که وقتی شرایط برتری را از دست می‌دهید آن را تشخیص بدهید. باید به اندازه کافی چارچوب‌های مشخصی داشته باشید تا بتوانید جایگاه و مکان بهتری را در بازی پیدا کنید. یا این که به طور کلی از ادامه دادن به بازی در شرایط موجود دست بکشید. همیشه یک بازی دیگر برای شما وجود خواهد داشت.
یک میز مناسب‌تر پیدا کنید و صبر کنید تا جایی برای بازی در آن برای شما پیدا شود. این بدان معنا نیست که شما باید برای یک روز یا به طور دائم میزهای پوکر را ترک کنید. شاید تنها کافی باشد بروید و یک لقمه غذا بخورید. شاید شما بتوانید از این فرصت برای نیم ساعت پیاده روی استفاده کنید.
با وجود تمامی این‌ها، بلند شوید و حداقل برای مدتی میز پوکر را ترک کنید.
ترک میز به علت کمبود بودجه
کتاب‌های پوکر پر است از داستان‌های عجیب و غریب مربوط به قماربازان. در واقع افرادی که تا آخرین دلارشان را به امید یک شانس ناگهانی و بهبود اوضاع از دست داده‌اند. عبارت ” یک چیپ و یک صندلی” این مفهوم را در بر می‌گیرد. تا زمانی که هنوز یک چیپ باقی مانده باشد شما هنوز فرصتی برای بازی کردن و ضربه زدن خواهید داشت.
به همین ترتیب است که برخی از استراتژی‌ها بازی با مقدار کم پول را توصیه می‌کنند. وقتی گمان می‌کنید در یک بازی بدون محدودیت در مقایسه با رقبای خود بهتر از میانگین نیستید، ممکن است منطقی باشد که خرید خود را محدود کنید. توانایی کمتر شما برای برنده شدن با یک پشتوانه مالی کم، ممکن است با توانایی شما برای تهاجمی‌تر شدن به خاطر وجود ضرر کمتر آمیخته شود.
در این صورت، هنگامی که پشتوانه مالی شما نه به دلیل یک تصمیم استراتژیک، بلکه به دلیل کمبود بودجه محدود است، احتمالاً منطقی‌تر است بازی را برای روزهایی که شرایط بهتری دارید کنار بگذارید.
در نتیجه، وقتی با محدودیت بودجه رو به رو هستید بازی نکنید. برای زمانی صبر کنید که بدون این‌که نگران تأثیر ضرر مالی باشید از انجام بازی لذت ببرید.
ترک میز به علت انجام چیز دیگری را ترجیح می‌دهید
تا زمانی که برای گذران زندگی خود به پوکر اتکا نکنید، بازی کردن برای شما لذت بخش خواهد بود. اگرچه ممکن است لحظاتی ناخوشایند داشته باشید، اما به طور کلی این تجربه همیشه باید داوطلبانه باشد.
بر این اساس، اگر فکر می‌کنید که لازم است:
- در خانه با یک کودک بیمار باشید
- در محل کارتان باشید
- یا این که در خارج از منزل باشید و از طبیعت زیبا لذت ببرید
و ده‌ها مورد دیگر، شما باید بازی را رها کنید. شما در چنین مواقعی باید به دنبال انجام آن چه که فکرتان را مشغول کرده است بروید. نکته اصلی این است که هرگز نباید وقتی تمایل به حضور در جایی دیگر یا انجام کار دیگری دارید به بازی پوکر بپردازید؛ این اتفاق باعث حواس پرتی غیر ضروری شما در حین جریان بازی خواهد شد.
از خودتان سوال می‌کنید که آیا به بازی ادامه بدهید یا خیر؟
گاهی اوقات، وقتی مبلغی قابل توجه را برنده می‌شوید، ممکن است به این فکر کنید که ترک بازی رفتاری محتاطانه‌تر است. این طرز تفکر ممکن است خلاف رفتار همیشگی شما به عنوان یک بازیکن ماهر باشد. بسیاری از افراد آموخته‌اند که اگر روند بازی خوب باشد باید در آن باقی بمانند.
ممکن است به این فکر کنید که تدبیرهای از پیش تعیین شده‌ای برای شرایط متفاوت برنامه ریزی کنید. شاید برای خودتان شروط از پیش تعیین شده‌ای نسبت به میزان برد و باختتان مقرر کنید. شما می‌خواهید با تعیین زمان بندی برای خروج از سر میز، برتری خود را حفظ کنید. این روند فکری چیزی کاملاً تخیلی است. در بازی‌های طولانی که شانس حرف اول را می‌زنند، مهم نیست که چه وقت بیایید و کی بروید. در طولانی مدت ممکن است شانس با شما یار نباشد. احتمالات چیزی غیرقابل تغییر است که در این مسیر همواره همراه شماست.
در پوکر، برنده شدن محصول مهارت شما در مقابل حریفان است. از نظر استراتژیک، باید وقتی بازی خوب است بمانیم و وقتی بازی (یا بازی ما) بد است میز پوکر را ترک کنیم. با وجود این، اگر به هر دلیلی فکر می‌کنید که ممکن است زمان رفتن باشد، باید میز بازی را ترک کنید.
صرف نظر از این که شرایط بازی برایتان چه گونه شده است، فکر کردن مدام به رفتن و نرفتن باعث حواس پرتی شما میشود. این اتفاق به بازی شما آسیب می‌رساند. در این زمینه خوب است که زمانی را به یاد بیاوریم که والدینمان رد شدن از خیابان را به ما آموزش می‌دادند. این اتفاق درس ارزشمندی با خود برای ما به همراه دارد.
شما در حین رد شدن از خیابان اگر دائما در حال محاسبه این باشید که آیا زمان کافی برای عبور از خیابان قبل از آمدن ماشین بعدی را دارید یا خیر، همیشه باید منتظر بمانید.
این مثالی شبیه به همان ترک کردن میز بازی پوکر است.
اگر به ترک کردن میز پوکر فکر می‌کنید، وقت آن شده است که تصمیم خود را عملی کنید.
