کارتهای بازی در سراسر جهان شناخته شده هستن. امروزه اکثر بازی هایی که با کارت تو اینترنت هست و یک بازیکن ممکنه بازی های باحال و پر سود آنلاین رو خیلی ساده پیدا کنه و بازی کنه . با این حال ، هیچ کسی نمی دونه که این کارت ها کجا و کی اختراع شدن. برخی افکار قرون وسطایی کارتها رو چیزهایی جهنمی می دونن که شیطان برای زیاد شدن گناهان انسانی اختراع کرده!!!
نماد کارت های بازی
براساس یکی از تصورات ، اختراع کارت های بازی توسط خدای باستان مصربه نام Dhouti صورت گرفته. میگن اون با کمک کارتها ، چهار عامل اصلی جهان هستی رو به مردم معرفی کرده و به مردم گفته: آتش ، آب ، هوا و زمین که چهار نماد کارتهاست گنجانده شده. بعدها ، در قرون وسطی ، کابالیست های یهودی این پیام قدیمی رو تفسیر کردن و به گفته اونا ، لباس ها نشان دهنده چهار طبقه از ارواحه. دل به معنی عشق ، گشنیز به معنای اشتیاق به علم آموزی ، خشت به معنی میل و اشتیاق به ثروت و پیک به معنای هشدار برای مرگه!
این کارت های بازی هیجان جالب و پنهانی که درش پنهان شده ،در میلیون ها نفر تمایل به انجام بازی با ورق رو جذب می کنه. هیچ سرگرمی دیگه ای بی اغراق نمیتونه جای این هیجان و رقابتی که تو این کارت ها داره رو نمیتونه بگیره.
داستانهای مختلفی این کارت ها دارن که کمی ادم رو قلقلک میدن ، مثلا میگن کارت ها ظاهراً زمان رو منعکس می کنن. در حقیقت ، رنگ های قرمز و سیاه به روز وشب تعبیر شدن . 52 تا کارت با تعداد هفته های یک سال مطابقت داره ، و جوکر هم نمادی از سال کبیسه هست. این چهار مدل کارت، با بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان ارتباط داره. جک بعد از 10 میاد و 11 امتیاز داره ، ملکه – 12 ، پادشاه – 13 هست و آس هم یک هست. بنابراین ، کل امتیازات 364 هست. با اضافه کردن یک جوکر ، تعداد روزهای سال میتونیم درنظر بگیریم ، علاوه بر این ، تعداد ماه های قمری (13) تا برابر با تعداد کارت های هر دک میشه، جالب نیست؟؟؟
نظریه های واقع بینانه از مبدا و پیدایش کارت های بازی
اگر رویکرد عملی رو در نظر بگیریم ، دو نظریه ای که میخوام راجبش توضیح بدم.
یه نظریه میگه که پیدایش این کارت ها در قرن هشتم در زمان سلطنت سلسله تانگ تو چین ابداع شده. واقعیت اینه که ساکنان امپراتوری پین نه تنها برای دخل و خرجشون ، بلکه برای شرط بندی از پول کاغذی استفاده می کردن.
زمان رونق گرفتن کارت ها تو اروپا هم نامشخصه. بیشتر مورخان فکر میکنن كه به احتمال زیاد اونا توسط صلیبیون در قرن XI-XIII رواج پیدا کرده . با این حال ، این امکان وجود دارده که کارتهای بازی در نتیجه حمله ساراچنس به ایتالیا در قرن X رونق گرفته. با این وجود ، در سال 1254 ، لوئیس مقدس حكمی رو منتشر كرد كه بازی های كارتی رو تو فرانسه با مجازات شلاق ممنوع اعلام کرده بوده.
در اروپا ، اصل عربی و اسلام دستخوش تغییرات قابل توجهی شده ، چون قرآن مومنان رو به نقاشی کشیدن از مردم ممنوع کرده بود. احتمالاً فرانسه محل تولد کارت هایی با پادشاهان ، ملکه ها بود. در اونجا چارلز ششم از نقاشانش خواست تا چهره های ذکر شده رو به کارت ها اضافه کنن.
اولین کارت های بازی اروپایی “تاروت” نام داره. این در قرن 14در لومباردی آغاز شد. که شامل چهارتا دک بود که به شکل یک جام شراب ، شمشیر ، تار و ستاره پنج پرنمایش داده می شدن. هر مجموعه شامل ده کارت با شماره و چهار عکس بود: پادشاه ، ملکه ، شاهزاده و پادو یا شاگرد.پس مجموع کارت های تاروت می شود ۵۶ عدد که از ۴ دسته ۱۴ تایی تشکیل شده .
محبوبیت بازی های کارتی تو اروپا در طول قرن چهاردهم افزایش پیدا کرد. اون زمان کارتها رو با دست نقاشی و رنگ آمیزی می شدن و هزینه بالایی داشتن.
شخصیت های چهره های کارت
کارت های بازی در طول این 300 سال ، تغییرات زیادی رو داشتن ، ولی امروزه بازیکنای کارت ها به ندرت به زندگی نامه شخصیتهای از بین رفته ی کارت ها توجهی نمی کنن. شاید توجه داشته باشید که نقاشی های روی کارت های مدرن امروزی خیلی شبیه افراد واقعی نیستن. این تصاویر یه چیز نمادین هستن که بی نهایت با نمونه های اولیه فاصله دارن. در ابتدا ، چهار پادشاه، نماد حاکمان افسانه ای از دوران باستان بودن که اروپایی های قرون وسطی خیلی واسشون با ارزش بود.
تاریخچه و داستان هایی که پشت این کارت ها پنهون شده چیزیه که هیچکدوم از بازیکنان هیچ وقت بهشون فکر نکردن و هیچ واسشون مهم نیست که چه تاریخچه ای دارن بد نیست که بیشتر راجب این کارت ها بدونیم و سر سری از هر چیزی نگذریم.
