پشت پرده قرعه کشی های تلویزیونی و مسابقات پیش بینی پیامکی چیست؟

از زمان شروع جام جهانی 2018 در روسیه نیز شبکه 3 هر شب با ویژه برنامه جام جهانی مهمان خانه های ایرانی های فوتبال دوست است. اما پشت پرده این مسابقه ها چیست و با روح و روان مردم چه می
پشت پرده قرعه کشی های تلویزیونی چیست؟
هر هفته بیش از ۲۰۰ میلیون جایزه نقدی و غیر نقدی، یک دستگاه ویلای خصوصی جایزه برنده خوش شانس این هفته… همگی جمله هایی هستند که این روزها در برنامه‌های مختلف تلویزیونی و تجارت‌های پیامکی مرتبا می شنویم.

امروزه شرکت‌های تجاری نیمه دولتی و خصوصی چنان به تنور مسابقه‌های تلویزیونی و جایزه‌های تلویزیونی و اسپانسرینگ‌ها دمیده‌اند که موجی از شانس بازی و رقابت‌های لاتاری وار در مردم و مصرف کنندگان ایجاد شده است.

متاسفانه در مسایل تجاری و بازرگانی و همین طور تبلیغات مربوط به آن‌ها اصولا یاد گرفته‌ایم تبدیل به یک کپی‌بردار محض از روی دست آن‌ور آبی‌ها بشویم و هر آنچه را آنها انجام می‌دهند بدون کم و کاست و بلکه ده برابر آن را در کشور خودمان اجرا کنیم؛ فارغ از اینکه آن عمل ممکن است اثرهای مخربی را بر الگوی رفتاری و فرهنگی مردم کشورمان بگذارد.

از زمان شروع جام جهانی 2018 در روسیه نیز شبکه 3هر شب با ویژه برنامه جام جهانی مهمان خانه های ایرانی های فوتبال دوست است. تهیه کنندگان این برنامه هم برای جذب مخاطب به ابتدایی ترین روش های بازاریابی یعنی اهدای جایزه، روی آورده اند. این شیوه به شدت قدیمی، عوارض روحی و روانی زیادی برای مخاطبان به همراه دارد. دکترمهدی سودآوری، روان شناس به عوارض روحی و روانی این تبلیغات پرداخته است که در ادامه چند مورد از آنها را می خوانید:

لذت نبردن از تماشای فوتبال: اولین مورد از عوارض نامناسب شرکت در این پیش بینی ها به امید برنده شدن، لذت نبردن از تماشای مسابقه‌ها است. فردی که نتیجه خاصی را پیش بینی کرده، در طول تماشای بازی بیشتر به احتمال برد و باخت خود در مسابقه پیش بینی فکر می کند تا لذت بردن از یک رقابت ورزشی مفرح که هم باعث تخلیه هیجان و هم برای عده ای باعث لذت روحی می شود. در این مواقع با هر تغییر نتیجه، آه از نهاد برخی بلند می شود که بخت بردن جایزه اصلی را از دست داده اند.

امید به شانس برای موفقیت: عارضه دوم، تبلیغ اتکا به شانس و اقبال برای موفقیت است. واضح به نظر می رسد احتمال بسیار کمی دارد که از میان چند میلیون شرکت کننده نام یک نفر به عنوان برنده خارج شود اما در این برنامه، بردن با عنوان هایی همچون «فرد خوش شانس» و «برنده خوشبخت» به صورت یک شیوه موفقیت خاص تبلیغ می شود. این رفتار به معنای آن است که برای موفقیت تنها باید شانس داشت. افزایش تقدیرگرایی و باور شانس به عنوان مهم ترین عامل موفقیت روحیه کار و تلاش را خدشه دار می کند. در شرایطی که کشور برای گذر از شرایط سخت اقتصادی باید به تولید داخلی و توسعه کارآفرینی متکی باشد، تبلیغ واضح و 24 ساعته بخت و اقبال در کسب ثروت و موفقیت کمکی به پیشرفت و توسعه اقتصادی کشور نمی کند.

احساس ناکامی بعد از برنده نشدن: تحقیقات روان شناسی نشان داده که افراد غمگین از لحاظ اقتصادی به گزینه های کمتر ولی مطمئن فعلی در مقابل گزینه های بیشتر در آینده گرایش دارند. افراد غمگین ترجیح می دهند همین الان یک میلیون تومان پول نقد بگیرند تا مثلا در سه ماه آینده مبلغ 10 میلیون تومان دریافت کنند. در واقع غمگین بودن و احساس ناکامی ناشی از برنده نشدن در قرعه کشی، هزینه اقتصادی زیادی به افراد تحمیل می کند. برخلاف تصور عمومی که شرکت در این گونه قرعه کشی ها را بدون ضرر ارزیابی می کنند. جملاتی مانند «حالا چیزی از دست نمیدم» و «خرجی نداره که…» فاقد پشتوانه علمی هستند. شرکت در قرعه کشی و باخت، باعث کاهش تمایل به کسب ثروت در آینده خواهد شد که از این رهگذر ضرر اقتصادی بزرگی به فرد وارد می شود.

زمان مفیدی که صداوسیما هدر می دهد: در پایان می توان به صرف وقت مفید رسانه ملی برای قرعه کشی هم نگاهی انداخت. وقتی که می توانست برای آموزش، دادن اطلاعات مفید به بیننده یا حتی تحلیل های کارشناسی بازی های برگزار شده استفاده شود. از جو عمومی و توجه زیادی که مردم به جام جهانی نشان می دهند می توان برای تشویق و توسعه ورزش قهرمانی و ورزش عمومی استفاده کرد. هیجان وافر کودکان و نوجوانان به خصوص بعد از بازی های درخشان تیم ملی ایران، زمانی برای کشف استعداد و ایجاد آرزوها و اهداف بزرگ در آنان است و می توان از این هیجان برای تشویق آن ها به تلاش بیشتر برای موفقیت، با بررسی نمونه های شاخص افرادی که از هیچ به همه چیز رسیده اند، استفاده کرد اما این هیجان معطوف به بردن یک جایزه یک میلیون تومانی یا یک دستگاه 206 برای پیش بینی نتیجه بازی ها شده است. جایزه ای که همیشه برای مرم سوال است که از کجا می آید و چرا به بعضی ها داده می شود و ضرورت اهدایش هم به درستی توضیح داده نمی شود.

«برنده شدن» ترفند جدید سودجویان

جای تاسف است که امروز بزرگترین مرکز فرهنگی کشور یعنی تلویزیون به جای آموزش نکات فرهنگی برای تماشاگران در استادیوم ها یا فضای مجازی به ترویج قماربازی و شرطبندی می پردازد.

آیا این حق مخاطب رسانه ملی است که مدت زیادی از برنامه را به تماشای قرعه کشی یا سوال پیامکی برنامه یا اعلام برندگان خیالی یا میزان شرکت مردم در نظرسنجی یا نتایج نظرسنجی بنشیند؟ به جرات می توان گفت دو سوم از برنامه های زنده فوتبالی به موارد هجوی اختصاص دارد که تنها به اتلاف وقت بیننده تلویزیونی می انجامد و هیچ بار فرهنگی و آموزشی برای بیننده در پی ندارد.

پس از این اتفاق از سوی صدا و سیما بود که سایت‌های قمار و شرط بندی آنلاین به تبعیت از آزاد بودن این نوع مسابقات در تلویزیون، به صورت قارچ گونه در فضای مجازی ظاهر شدند که عمده آنها با هدف کلاهبرداری و سو استفاده از علاقه کاربران به پول‌های باد آورده توانستند پول‌های هنگفتی به جیب بزنند که البته اخیرا پس از چندین سال، پلیس فتا توانست در نهایت حکم مسدود کردن ۱۴۰۰ درگاه پرداخت اینترنتی در سایت‌های کازینو آنلاین را بگیرد و این سایت‌ها را مسدود کند.

شاید برنامه ۲۰۱۸ شبکه ۳ سیما در ایام جام جهانی تلنگری برای مسوولان صدا و سیما باشد که یک تجدید نظر جدی در سیاست‌های غلطی که این رسانه پیش می برد، انجام دهد؛ چرا که اکنون مافیایی که در این زمینه و در حوزه رسانه حضور دارند و بیشتر برنامه های ورزشی و فوتبالی تلویزیون را تحت کنترل دارند، برنامه های خود را به سبک یک دورهمی و بدون توجه به تاثیرات اجتماعی و فرهنگی که بر جامعه می گذارد، پیش می برند

پشت پرده مسابقات پیامکی برنامه‌های ورزشی

این روزها وجه مشترک بسیاری از برنامه‌های ورزشی تلویزیون، برگزاری مسابقات پیام کوتاه است.

اوضاع در این مورد طوری شده که انگار هیچ برنامه‌ای را نمی‌توان بدون چنین مسابقاتی روی آنتن برد. این موضوع هم در شبکه ورزش و هم در شبکه سوم سیما به‌طور وسیع دیده می‌شود. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که تکرار چندین باره سوالات پیامکی در قالب زیرنویس، تمرکزتان را در حین تماشای یک مسابقه فوتبال به هم زده باشد. جالب اینجاست که دسته‌ای از این مسابقات در بازه‌های زمانی چند روزه برگزار می‌شود؛ یعنی مخاطب این فرصت را دارد که طی چند روز با ارسال پیامک به شماره مورد نظر، در مسابقه شرکت کند و البته در تمام طول این مدت هم در زمان پخش مسابقات فوتبال، زیرنویس مربوطه مدام پخش می‌شود. گذشته از اینکه اساسا جذب پیامک‌های بیشتر نوعی نماد مقبولیت برای برنامه‌های مختلف محسوب می‌شود، برگزاری این مسابقات برای تهیه‌کنندگان سود مالی هم دارد و شاید همین انگیزه است که باعث می‌شود سوالاتی بسیار آسان با قابلیت ترغیب مخاطبان برای شرکت در مسابقه طراحی شود. اما داستان چیست؟

بانک اطلاعاتی و بسته‌های پیامکی
در بسیاری از برنامه‌های ورزشی تلویزیون، اتفاقات اصلی تازه بعد از ارسال پیامک شرکت در مسابقه آغاز می‌شود. در این‌گونه موارد شما به یک پرسش خیلی ساده جواب می‌دهید به این امید که یکی از برندگان قرعه‌کشی باشید، اما آنچه احتمالا از آن اطلاع ندارید این است که در همان زمان شماره تلفن همراه شما وارد یک بانک اطلاعاتی تخصصی می‌شود. مثلا شما اگر به یک سوال در مورد بازی بارسلونا جواب داده باشید، شماره شما به‌عنوان کسی که به حوزه فوتبال خارجی و البته بارسا علاقه‌مند است، ثبت می‌شود. تا اینجای کار هیچ نوع هزینه اضافی برای مخاطب به وجود نیامده، اما حوادث بعدی می‌تواند همه چیز را تغییر بدهد. لحظاتی بعد از شرکت در مسابقه، یک پیامک تایید ارسال برای مخاطب فرستاده می‌شود. در همین پیامک توضیح داده شده که به زودی اخبار مربوط به فوتبال خارجی برای او ارسال خواهد شد. البته در انتهای همین پیامک دستورالعمل لغو این سرویس هم درج شده است. اگر مخاطب به این پیامک بی‌توجه باشد، پرداخت هزینه‌های جانبی آغاز خواهد شد. از فردا هر پیامکی که حاوی یک خبر مربوط به این حوزه است، برای مشترک مورد نظر بین 50 تا 100 تومان هزینه به همراه خواهد داشت. البته مطابق قوانین، شرکت‌های ارائه‌دهنده این سرویس موظف هستند هر هفت روز یا هر 10 روز یک بار نحوه لغو این سرویس را برای مخاطبان ارسال کنند، اما در مواردی دیده شده که عدم آگاهی و تسلط برخی مشترکان به موضوع، منجر به تحمل هزینه‌های قابل توجه از سوی آنها شده است. خلاصه بدانید که پشت هر سوال راحتی، ممکن است یک سناریوی پیچیده وجود داشته باشد!

نحوه تقسیم درآمد
در مورد اینکه درآمدهای ناشی از این مسابقات چطور تقسیم می‌شود، گمانه‌زنی‌های زیادی وجود دارد.
با این وجود اطلاعات کسب شده نشان می‌دهد چیزی حدود 85 درصد درآمدها به شرکت مخابرات تعلق پیدا می‌کند. 15 درصد باقیمانده نیز به شکل توافقی بین سه دسته، یعنی شرکت ارسال‌کننده، تهیه‌کننده محتوا و تهیه‌کننده برنامه تقسیم می‌شود. این الگو البته در مورد سرویس‌هایی است که پیامک «خبری» برای مخاطبان خود می‌فرستند. در غیر این صورت دسته دیگری از شرکت‌ها که پیامک «آموزشی» ارسال می‌کنند، این امتیاز را دارند که تا 22 درصد از درآمد را از مخابرات بگیرند.

مقاومت به سبک فردوسی‌پور
در این بین شاید این پرسش به وجود بیاید که چرا موضوع بسته‌های پیامکی به شرکت‌کنندگان در مسابقات برنامه نود پیشنهاد نمی‌شود؛ به ویژه که این برنامه با حضور به‌طور میانگین دو میلیون مخاطب در نظرسنجی‌ها، از این حیث در تمام سازمان صداوسیما بی‌رقیب است. دلیل این مساله ظاهرا مقاومت عادل فردوسی‌پور است. گویا طی سال‌های اخیر پیشنهادهای زیادی در این زمینه به تهیه‌کننده برنامه نود ارائه شده که در مورد بعضی از آنها می‌توان از صفت «کلان» هم استفاده کرد، با این وجود عادل فردوسی‌پور حاضر نشده تن به چنین کاری بدهد و طبیعتا از یک سود قابل توجه شخصی نیز صرف‌نظر کرده است

بازار پر سود اما غیرقانونی پیش‌بینی پیامکی نتایج فوتبال در تلویزیون
در همه جای دنیا به شرط بندی در فوتبال به چشم یک پدیده نگاه می‌کنند که ابعاد گسترده اجتماعی و فرهنگی دارد. این مساله در خارج از ایران دارای تشکیلات منظم و شفاف است و چارچوب معینی دارد اما این مساله در ایران، قبل از آن که خلاف باشد، “حرام” یا دست‌کم “دارای اشکال” است اما چه می‌شود گفت وقتی روی برگه شرط‌بندی نوشته شده باشد، “با مجوز اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران”؟

چند سالی هست که پدیده شرط بندی رسمی – آن طور که اهالی این کار مدعی‌اند‌ – در فوتبال ایران رواج پیدا کرده و هر هفته‌ برگه‌های این شرط بندی دست به دست می‌چرخد و رقم‌های ریز و درشت در حساب‌ها جابجا می‌شوند. اکثر شرکت‌ها و بانیان این نوع شرط‌بندی بدون هیچ مجوزی کار می‌کنند و این کاملا طبیعی است چون اصولا “شرط‌بندی” طبق قوانین شرعی اسلام در ایران حرام است و نمی‌شود تصور کرد که یک نهاد رسمی مجوز این کار را صادر کند.

البته بیشتر برگزارکنندگام چنین مسابقاتی مدعی هستند که کارشان از نظر شرعی بی‌اشکال است و حتی ادعا می‌کنند که برای رفع مشکل احتمالی به فتوای مراجع تقلید هم مراجعه کرده‌اند.

به هر ترتیب، نتیجه‌ این کار فعلا بسته شدن در این شرکت‌ها و فیلتر شدن سایت‌های آنهاست اما از آنجا که شرط‌بندی سود کلان با زحمت کم دارد، شرکت‌هایی از این دست مانند قارچ رشد می‌کنند و هر جا جلوی کار یک شرکت را بگیرند، چند شرکت دیگر سر بر می‌آورند. دکتر وصفی، کارشناس مجامع و تشکل‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به ایسنا گفته است بسیاری از نهادها و ارگان‌ها بدون مجوز در این زمینه فعالیت می‌کنند.

ماجرا تا این جای کار طبیعی است. همیشه افرادی سودجو هستند که از حرص و طمع انسان‌ها بهره می‌برند و با ترتیب دادن یک مسابقه شرط‌بندی پول هنگفتی به جیب می‌زنند اما قصه زمانی قابل تامل می‌شود که روی برگه شرط‌بندی نوشته باشد، “با مجوز اتحادیه باشگاه‌ فوتبال ایران”! آیا اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران می‌تواند رأسا برای چنین کاری مجوز صادر کند؟ کارشناسان می گویند خیر! پس چرا روی برگه‌های موسوم به “نوید نود” عبارت “دارای مجوز از اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران” درج شده و لینک سایت این برگه هم در سایت اتحادیه وجود دارد؟

شرکتی تحت عنوان “نوید نود” چند سالی است که با چاپ برگه‌های پیش‌بینی نتایج هفتگی مسابقات فوتبال از خلق‌الله پول می‌گیرد و آخر هفته‌ هم ظاهرا به برنده‌ها پول‌های هنگفتی می‌پردازد. این شرکت نام فعالیت خود را “مسابقه هوش اتحادیه فوتبال” گذاشته و در سایت (وبلاگ) این شرکت هم این عنوان در بالای صفحه نخست قابل مشاهده است.

مسئولان این کار مدعی هستند که از وزراتخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی و ورزش و جوانان مجوز دارند و کارشان شرط‌بندی – یا آن طور که مخالفانشان می‌گویند، قمار – نیست. کارشناس مجامع و تشکل‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم البته معتقد است این که مسئولان این طرح به دنبال مجوز هستند در نوع خود ارزشمند است و همچنین گفته که برای مساله شرعی کار هم می‌شود راهکارهایی جست.

پیش‌بینی نتایج مسابقات هفتگی فوتبال، شرط‌بندی روی نتایج، تست هوش یا هر نام دیگری که داشته باشد، بسیاری معتقدند که این کار خلاف شرع است و قطعا ایرادهای اساسی دارد. بنابراین باید پرسید که چرا نهادی مانند اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران مجوز چنین کاری را صادر کرده و لینک وبلاگ این شرکت را در سایت رسمی اتحادیه درج کرده است؟

ژورس غازاریان فردی است که نامش به عنوان مسئول موسسه “نوید نود” مطرح است و هم اوست که کارهای مربوط به برگه‌های پیش‌بینی را انجام می‌دهد. غازاریان اما در گفت‌وگو با ایسنا همه مسئولیت این کارها را بر عهده عزیزالله محمدی، رییس اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران دانست و توپ را به زمین اتحادیه انداخت: “همه مسئولیت کار بر عهده اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران است و من فقط مجری کار هستم. اگر سایت و بخش فنی کار مشکلی پیدا کند، من در خدمت هستم.”

“نوید نود” پارسال یک سایت و یک وبلاگ هم داشت که با فیلترینگ مواجه شده‌اند و حالا یک وبلاگ دیگر وظیفه اطلاع رسانی و ثبت برگه‌ها را بر عهده دارد. در وبلاگ این موسسه برگه‌های پیش‌بینی هر هفته‌ که شامل 15 بازی (کمی کمتر یا کمی بیشتر) هستند به علاوه برگه هفته‌های قبل، تعداد برندگان، مبلغ پرداختی به برنده‌ها و قوانین کار درج شده است. روی برگه‌های پیش‌بینی نتایج، نوشته شده که “بخشی از عواید این برگه صرف هزینه درمان ورزشکاران و پیشکسوتان در عرصه فوتبال می‌گردد.” تنها در یک مورد که مربوط به هفته‌ گذشته است، در یک هفته‌ بیش از 103 میلیون تومان پول فروش برگه‌ها به حساب این موسسه واریز شده است که طبق قرار بخشی از این پول باید به حساب اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران واریز شود و اینجاست که باید پرسید حکم این پول از نظر شرعی چیست؟

سیدمهدی کاظمی فردی است که مسئولیت عمده این کار را برعهده دارد. او که تاکنون درباره فعالیتش در این عرصه صحبتی نکرده است، در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد که معمولا پاسخ مطبوعات را نمی‌دهد، چون یک طرفه به قاضی می‌روند تا راضی برگردند. با این حال درباره “نوید نود” به ایسنا گفت: یک روزنامه‌ خبری را منتشر کرده مبنی بر این که “قمار در فوتبال ایران آزاد شد”! آن وقت برگه ای که در این خبر چاپ کرده متعلق به خودش است!

وی ادامه داد: قبلا همین کار تست هوش و پیش‌بینی را با همین روزنامه‌ انجام می‌دادیم تا این که به جایی رسیدیم که خواستیم تعریف جدیدی داشته باشیم. آن وقت بود که بحث کمک به پیشکسوتان را مطرح کردیم و گفتیم که از سود ما باید انجمن حمایت از بیماران ام. اس، محک و ستاد دیه بهره ببرند. آقایی که مسئول کار در آن روزنامه‌ بود، مخالفت کرد و گفت که همه سود باید مال خودشان باشد. در نتیجه‌ جدا شدیم و “نوید نود” را درست کردیم.

کاظمی افزود: قبلا برگه‌ها در صفحه آخر آن روزنامه‌ چاپ می‌شد تا خوانندگان در آن شرکت کنند. یعنی همین کاری که آقایان امروز آن را قمار می‌دانند، همان است که خودشان انجام می‌دادند.

اما مجوز این کار از کجا گرفته شده است؟ آیا اتحادیه باشگاه‌های فوتبال می‌تواند مرجع قانونی برای اعطای مجوز این کار باشد؟

مجوز این کار را عزیز محمدی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته و همچنین ما مجوز وزارت ورزش و جوانان را هم داریم. در نهایت چون حجم شرکت‌کنندگان این طرح زیاد است، از محل فروش 80 درصد را به برنده‌ها و نماینده‌هایمان می‌دهیم و درصد مشخصی را به ستاد دیه، انجمن حامیان بیماران ام اس و کمک به درمان پیشکسوتان ورزشی و رسانه اختصاص می‌دهیم. نکته جالب این است که هزینه درمان یکی از پرسنل همان روزنامه‌ را ما دادیم.

آیا از این پول چیزی هم به اتحادیه می‌رسد؟

بله! یک درصد از کل فروش به اتحادیه می‌رسد چون آنها هیچ منبع درآمدی ندارند. مدارک کمک‌های ما موجود است. ما به خانواده یکی از اهالی رسانه که به تازگی فوت کرد و پیشتر به خانواده یک داور که بر اثر سانحه جان باخت، کمک کردیم.

در هر حال چاپ این برگه‌ها و جوایز آن مردم را حریص‌تر می‌کند که در آن شرکت کنند. آیا این مساله مشکل قانونی یا شرعی ندارد؟

هفته‌ گذشته برنده 50 میلیون تومانی داشتیم. این که می‌گویند مردم هر بار حریص‌تر می‌شوند، ‌آنها “پپه” نیستند که پول‌شان را به ما بدهند تا ما هم بار کامیون کنیم و ببریم! کارمان حساب و کتاب دارد وگرنه همان دو هفته‌ اول یقه ما را می‌گرفتند.

گفتید که از وزارت ارشاد مجوز دارید؟ چرا شماره این مجوز روی برگه‌هایتان نیست؟

مجوز ارشاد را داریم و مدارکش موجود است، اما معاون مربوطه چون در باند همان فرد روزنامه‌ای است سرکارش نمی‌آید تا مجبور شویم دوباره با همان‌ها کار کنیم. مجوز دیگری هم از وزارت ورزش و جوانان داریم که شماره‌اش (25788/3/ص) است و در تاریخ 1392/12/6 ثبت شده است. همچنین نامه موافقت وزارت ورزش و جوانان با امضای نصرالله سجادی به وزارت ارشاد رسیده است.

گفتید “باند”؟ یعنی چه کار می‌کنند؟

گفته‌اند که همه ایران را بسیج می‌کنند که ما را مجبور کنند باز با آنها کار کنیم. من هم به آنها گفتم ببخشید هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند! ما اگر نتوانستیم مستقل کار کنیم اصلا کار نمی‌کنیم و دوباره به سمت آنها نمی رویم.

مبلغی که به پیشکسوتان و نهادهای مذکور کمک می‌کنید معمولا چقدر است؟

این مساله به میزان فروش ما بستگی دارد، ولی به طور میانگین ماهی پنج میلیون تومان به انجمن حمایت از بیماران ام اس و همین مبلغ را به ستاد دیه می‌دهیم. ماهانه چهار میلیون تومان هم حرف درمان پیشکسوتان می‌شود. یک درصد فروش ما به اتحادیه می‌رسد یعنی اگر در ماه یک میلیارد تومان بفروشیم، 10 میلیون سهم اتحادیه است. پارسال حدود 150 میلیون تومان به آنها دادیم که مدارکش هست.

150 میلیون تومان در یک سال؟

بله! ما همچنین 500 نماینده در کشور داریم که خودش نوعی ایجاد اشتغال است. کسانی هم که به ما پول می‌دهند “پخمه” نیستند که این کار را می‌کنند.

با همه این حرف‌ها باز هم کار شما شائبه شرط بندی و قمار را دارد. آیا برای برطرف شدن این شائبه کاری کرده‌اید؟

بله! ما حتی تا مرز گرفتن فتوا از یکی از مراجع بزرگ قم هم رفته‌ایم و در شرف گرفتنش هستیم.

پیشکسوتان نیازمند را چطور شناسایی می‌کنید؟

کمیته‌ پیشکسوتان ما مسئول دارد. افرادی مثل حسن روشن، حسین یاریار و خودم مشخص می‌کنیم که به چه کسی کمک شود.

درباره فیلتر شدن سایت قبلی‌تان چه صحبتی دارید؟

سایت قبلی ما بسته شد چون مخالفان ما در نیمه شب یک میلیون تومان به کارمندی دادند که فضای سایت را به ما داده بود تا آن را ببندد. حالا سه، چهار منبع سایت پیدا ‌کرده‌ایم که اگر روزی باز هم شیطنت کردند مشکلی پیش نیاید. ما تاکنون شاکی مردمی نداشته‌ایم. ضمن این که بارها گفته‌ام تبلیغات منفی که علیه ما در رسانه‌های نامعتبر منتشر می‌شود به نفع ماست، چون فروش ما را بالاتر می‌برد.

پس نگران پایین آمدن فروش نیستید؟

خیر! ما در مملکتی زندگی می‌کنیم که برای ساخت سرویس بهداشتی مسجد مناقصه می‌گذارند. بنابراین فکر نکنم که فروش‌مان پایین بیاید!

در همین رابطه دکتر وصفی – همان معاونی که کاظمی مدعی است مجوز “نوید نود” را صادر نمی‌کند تا آنها مجبور شوند باز با آن روزنامه کار کنند – در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعلا برای هیچ ارگانی مجوز انجام این کار را صادر نکرده است، چون این مساله به کارشناسی دقیق و تشکیل کمیته‌ مشترک از سوی وزارتخانه‌های کشور، اقتصاد و دارایی، فرهنگ و ارشاد اسلامی و ورزش و جوانان نیاز دارد.

آقای دکتر وصفی، مسئولان موسسه‌ “نوید نود” مدعی هستند که شما مجوز آنها را امضا نمی‌کنید، چون در باند گروه دیگری هستید که با یک روزنامه‌ کار می‌کنند.

مگر آن روزنامه‌ این کار را انجام می‌دهد؟

آنها مدعی هستند که شما با امضا نکردن مجوزشان می‌خواهید مجبورشان کنید که دوباره با آن روزنامه‌ کار کنند؟

نمی‌دانم. برای این طور قضایا کلا نمی‌شود به راحتی مجوز داد. ابتدا باید وضعیت اقتصادی و مالیات آنها مشخص شود. دورانی که وزارت ارشاد به آن روزنامه‌ مجوز داد برای انجام تست و سنجش و استخراج اطلاعات بود که موفق شد این کار را انجام دهد.

نظر شما به عنوان کارشناس درباره این فعالیت‌ها چیست؟

اکنون سازمان‌های مختلف خارج از ضابطه این کار را انجام می‌دهند؛ از برنامه «90» تلویزیون گرفته تا شرکت همراه اول. معلوم نیست که بر اساس کدام ضابطه و تفاهمنامه‌ای اجازه یافته‌اند که مسابقه پیامکی داشته باشند.

اکنون وضعیت این برنامه‌ها در وزارت ارشاد چگونه است؟

کارهای آزمایشی را انجام داده‌ایم و اکنون اگر قرار باشد کار دقیق‌تری انجام شود باید کمیته‌ای از سوی وزارتخانه‌های اقتصاد و امور دارایی، کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامی و ورزش و جوانان تشکیل شود که ماحصل این کار رخ دادن اتفاق‌های کلان باشد.

این گونه مسابقات و طرح‌ها در کشورهای دیگر هم وجود دارد، ویژگی‌های این کار چه باید باشد؟

در کشورهای دیگر به این گونه مسابقات به عنوان مالیات غیر مستقیم نگاه می‌شود. در حال حاضر باید تکلیف مالیات این گونه کارها در ایران روشن شود. همچنین باید وثیقه‌ای برای آن ارائه شود که اگر اتفاقی افتاد و در عملکرد مشکلی پیش آمد از آن برای رفع اشکال استفاده شود.

این مساله در ابعاد اجتماعی و فرهنگی هم تبعات دارد؟

نمی‌شود این مساله را انکار کرد. صورت مساله را نباید پاک کنیم. به این مساله ابتدا باید به دید کلان نگاه کرد تا منافع آن برای چرخه اقتصاد کلان وجود داشته باشد و پس از آن شرکت‌ها و بنگاه‌ها در سازماندهی کلان این کار را انجام دهند. تا وقتی زیر ساخت‌ها مشخص نباشد، هر گونه مجوزی از سوی وزارت ورزش و جوانان یا ارشاد صادر نمی‌شود.

مسئولان “نوید نود” مدعی هستند که از وزارت ورزش و جوانان مجوز دارند.

بی‌اطلاع‌ام که اساسا وزارت ورزش و جوانان می‌تواند مجوزی صادر کند یا خیر!

حالا چه باید کرد؟

نظر کارشناسی مان را مدت‌هاست به دستگاه‌های ذیربط ارائه داده‌ایم و جلسات زیادی در مجامع و تشکل‌های فرهنگی داشتیم اما هنوز پاسخ نگرفته‌ایم.

چرا؟

شاید هنوز همت لازم وجود ندارد! من احساس خطر می‌کنم چون معتقدم که تا این لحظه تحریم‌ها باعث شده لطمه اقتصادی زیادی نخوریم. به محض این که تحریم‌های بانکی لغو شوند، هر هفته‌ میلیون‌ها دلار ارز ما برای شرکت در چنین مسابقاتی به خارج از کشور فرستاده می‌شوند که ضربه جبران ناپذیری به ما وارد می‌کند. باید کاری در این زمینه صورت بگیرد اما نقطه آغاز کار کجاست؟ نمی‌دانم!

“نوید نود” مدعی است که از سوی اتحادیه باشگاههای فوتبال ایران مجوز دارد.

این کار غیرقانونی است. به صرف این که کسی تقاضای مجوز کرده، نمی‌شود ادعا کرد که کار مجوز دارد. آنها تقاضای مجوز کرده‌اند، ولی تا وقتی زیر ساخت‌ها درست نشوند، مساله مالیات و وثیقه، نحوه توزیع جوایز و دستگاه‌های ناظر مشخص نشوند مقوله‌ای نیست که به راحتی شود برایش مجوز صادر کرد تا هر ماه مبالغ کلانی ردوبدل شود.

راهکار اولیه چیست؟

اولین قدم تشکیل کمیته‌ مشترک است. این مساله می‌تواند منافع اجتماعی داشته باشد که از جمله آن بالا رفتن امید به زندگی و احتمال تغییر وضعیت زندگی افراد است. به هر حال بیشترین کسانی که این برگه‌ها را خریداری می‌کنند جزو قشر مستضعف و محروم جامعه هستند.

مساله حکم شرعی این کار چه می‌شود؟ شائبه شرط بندی و قمار که روی این مساله سایه انداخته چطور حل می‌شود؟

همه فکر می‌کنند که این مساله اولویت اول است در حالی که مساله شرعی آن در درجه دوم قرار دارد. اگر نیت این کار خیر باشد تحت شرایط خاصی فتاوی مراجع در این باره موجود است. همان طور که نیروی انتظامی برای کنترل اعتیاد، مواد مخدر تعدیل شده را وارد بازار کرد برای معتادان به این مسابقات هم باید راهکاری اندیشید.

اکنون که “نوید نود” بدون مجوز فعالیت می‌کند، چه دستگاهی باید با آن برخورد کند؟

قطعا نیروی انتظامی این وظیفه را بر عهده دارد. وزارت ارشاد با همه احترامی که برای فعالان عرصه ورزشی قائل است برای هیچ ارگانی مجوز صادر نکرده است. حتی درباره این مساله مکاتبات داخلی داشته‌ایم و اهمیت کار اعلام شده است. چرخه مالی این حوزه به اندازه‌ای است که اگر بخش‌های مختلف در آن فعال باشند باز هم ظرفیت‌های خالی پیدا می‌شود؛ بنابراین باید سنگ بنای کار محکم گذاشته شود.

گویا فشار زیادی هم برای دریافت مجوز صورت می‌گیرد؟

تا وقتی که مراجع ذیربط در این مساله حضور نداشته باشند اعطای مجوز را به صلاح نمی دانیم. فشاری هم که این روزها وجود دارد به خاطر نزدیکی رقابت‌های جام جهانی 2014 برزیل است. هر چند همین که افراد برای کارشان به دنبال مجوز هستند در نوع خود ارزشمند است، چون خیلی‌ها بدون مجوز فعالیت می‌کنند.

درباره برنامه «90» و همراه اول هم برنامه‌ای دارید؟

با فعالیت دستگاه‌های مختلف به صورت مستقل مانند برنامه «90» و همراه اول به عنوان نظر کارشناسی مخالفیم، چون معتقدیم که دستگاه‌های ذیربط برای جلوگیری از فساد باید فعالیت روشن داشته باشند.

ولی مسئولان برنامه «90» اعلام کرده‌اند که هیچ پولی از بابت مسابقه پیامکی دریافت نمی‌کنند.

حتی در این صورت هم باید شرایط لازم اخذ شود، چون این کارها چرخه مالی پنهان دارند.

لینک سایت “نوید نود” در سایت رسمی اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران وجود دارد، با توجه به غیر قانونی بودن فعالیت این موسسه، این مساله را چطور می‌بینید؟

اتحادیه یک ارگان شناسنامه‌دار است و ما برای این گونه ارگان‌ها احترام قائلیم، ولی تا وقتی که پرونده‌ روشن روی میز وزارت ارشاد قرار نگیرد، همه متقاضیان دریافت مجوز با هم برابرند

هر آنچه مي خواهيد درباره پيامك هاي برنامه 90 بدانيد
این برنامه رکورد بیشترین پیامك را در بین همه برنامه‌های صدا و سیما با 6 میلیون و ۴۰۰ هزار فقره در اختیار دارد! حتی گفته شد فردوسی پور قصد دارد رکورد تعداد پیامک در برنامه اش را برای ثبت در کتاب رکوردهای گینس ارسال کند.
عصر ایران؛ احسان محمدی – صدای مزدک میرزایی دوشنبه شب ها بخشی جدانشدنی از برنامه 90 است. این گزارشگر که سال هاست در برنامه 90 تنها این بخش را اجرا می کند هر بار پس از طرح پرسشی می گوید: «شما می توانید عدد مربوط به گزینه مورد نظرتان را از طریق پیام کوتاه به شماره 200090 ارسال کنید»!

پیامک (واژه زيباي برساخته دكتر كزازي به جاي اس ام اس يا پيام كوتاه فرهنگستان) یکی از مهم‌ترین بخش‌های برنامه‌ای است که پرمخاطب ترین برنامه تلویزیونی پس از انقلاب و شاید تاریخ تلویزیون به شمار می رود.

در حالی که گمانه زنی در مورد تعداد بینندگان یک برنامه تلویزیونی بیشتر به نظرسنجی های پراکنده ای که در روزنامه جام جم، وابسته به صدا و سیما منتشر می شد وابسته بود برنامه تلویزیونی 90 بدعتی تازه گذاشت. آنها با این کار دست به نوعی وزن کشی تلویزیونی زدند و فاصله خود را با برنامه های دیگر به رخ کشیدند.

این برنامه رکورد بیشترین پیامك را در بین همه برنامه‌های صدا و سیما با 6 میلیون و ۴۰۰ هزار فقره در اختیار دارد! حتی گفته شد فردوسی پور قصد دارد رکورد تعداد پیامک در برنامه اش را برای ثبت در کتاب رکوردهای گینس ارسال کند.

این حجم از پیامک همواره عادل فردوسی پور را با اعتماد به نفس بیشتری برای سخن گفتن از جانب مردم روی صندلی داغش نشانده است.

هر آنچه مي حواهيد درباره پيامك هاي برنامه 90 بدانيد

عده ای مثل محمود گودرزی وزير ورزش و جوانان معتقدند «نظرسنجي هاي برنامه 90 ملاکي براي سنجش نظر مردم نيست» و کسانی هم در نقطه مقابل اعتقاد دارند در حال حاضر هیچ مرجعی با این درجه از سرعت و دقت نمی تواند نظر مردم را در خصوص یک موضوع خاص فوتبالی در بوته انتخاب گذرد و با ضریب خطایی بسیار اندک می توان به نتایج آن رجوع و حتي استناد کرد.

این نوشتار نگاهی دارد به پیامک های برنامه 90 و هر آنچه پیرامون آن گفتني است:

بیشترین آمار شرکت در برنامه

– در ویژه برنامه‌ای با موضوع برکناری علی دایی از سرمربی گری تیم ملی فوتبال ایران در تاریخ ۱۲ فروردین ۸۸ و در یک مسابقه پیام کوتاه با عنوان علل ناکامی تیم ملی در بازی‌های مقدماتی جام جهانی بیش از سه میلیون پیامک به پیامگیر برنامه ارسال شد.

-در یک مسابقه پیام کوتاه که در تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۰۹ با عنوان «آیا با رویکرد برنامه نود موافق هستید؟» که پس از صحبت‌های مخالفین برنامه برگزار شد، بیش از دو میلیون و صد هزار نفر شرکت کردند و بیش از یک میلیون و هفتصد هزار رأی موافق به برنامه ارسال کردند.

– بیشترین پیام کوتاه مربوط به درگذشت ناصر حجازی نزدیک ۵ میلیون بود در حالی که از ۳ ساعت پخش ۱ ساعت و نیم پیامک ۹۰ قطع شده بود.

– در آذر ۱۳۹۲ برنامه ۹۰ به مناسبت پخش مراسم قرعه کشی جام جهانی برنامه ویژه داشت. در این برنامه که با حضور مهدی مهدوی‌کیا و جواد نکونام قرعه‌های بیرون آمده در جام جهانی مورد بررسی قرار گرفته بود، بیش از6 میلیون و ۴۰۰ هزار پیامک از سوی مخاطبان دریافت شد تا رکوردی جالب توجه برای برنامه ۹۰ و عادل فردوسی پور به ثبت رسیده باشد.

جنجالی ترین

دوشنبه 14 دی ماه 1388 پیامکی در تلفن های همراه دست به دست شد که در آن عنوان شده بود فارغ از هر سوالی که در برنامه 90 پرسیده خواهد شد شما گزینه آخر را برای نشان دادن همبستگی با موضوعي ارسال کنید. تا شروع برنامه چند پیامک دیگر در این خصوص منتشر شد که در آن پیشنهاد شده بود این کار را انجام ندهند.

در حالیکه گفته می شد ممکن است این برنامه به دلایلی روی آنتن نرود، عادل فردوسی پور برنامه را آغاز کرد و سه گزینه مورد نظر را این گونه اعلام کرد: ۱. ضعف مدیریت فوتبال. ۲. ضعف کادرفنی ومربیان. ۳. افت وخداحافظی نسل طلایی بازیکنان.

نتیجه نظرسنجی برنامه نود، خیلی‌ها را شوکه کرد به حدی که در هر نیم ساعت بیش از ۵۰۰ هزار پیامک دریافت می‌شد و اگر زمان برنامه با کاهش نمی‌یافت و تا ساعت ۲ بامداد باقی می‌ماند رکورد ۳ میلیون پیامک قبلی این برنامه را نیز می‌شکست.

این انتخاب عجیب مردم يك خبرگزاري با گرايش خاص را هم به شگفتی واداشت يا تظاهر به شگفت زدگي كرد و سبب شد تا ديگري با همان طرز تفكر نيز در مطلبی طنزآميز از تقلب وسیع در مسابقه پیامکی ۹۰، سخن به میان آورد در پایان نتیجه به این شرح بود که۷۵ درصد از یک میلیون و هشتصد هزار نفری شرکت کننده درنظرسنجی، گزینه آخر را انتخاب کردند. گزینه‌ای که به نظر نمی‌رسید خیلی ورزشی باشد!

نتیجه نظرسنجی برنامه نود، خیلی‌ها را شوکه کرد به حدی که در هر نیم ساعت بیش از ۵۰۰ هزار پیامک دریافت می‌شد و اگر زمان برنامه با فشار کاهش نمی‌یافت و تا ساعت ۲ بامداد باقی می‌ماند رکورد ۳ میلیون پیامک قبلی این برنامه را نیز می‌شکست. ولی با این وجود برخی رسانه‌ها با واکنش‌های تند به پرخاش‌های رسانه‌ای دست زدند تا ضمن متهم کردن فردوسی پور و برنامه وی بهانه‌ای برای مخدوش کردن نتیجه عجیب این نظرسنجی داشته باشند.

به گزارش روزنامه «جهان ورزش» این برنامه البته با چند دقیقه تاخیر آغاز شد و عادل فردوسی پور، تهیه کننده و مجری ۹۰ دلیل آن را طول کشیدن سریال شبکه ۳ اعلام کرد. نود اما در ساعت ۱:۲۵ دقیقه بامداد به پایان رسید. در حالی که قرار بود ۳ ساعت طول بکشد و بعد از ساعت ۲ بامداد تمام شود.

فردوسی پور حتی حدود ساعت ۰۰:۳۰ دقیقه بامداد اعلام کرد «۱ ساعت و نیم دیگر در خدمت دکتر دادکان خواهیم بود» و در خلال صحبت‌هایش بارها گفت «امیدواریم فرصت کافی داشته باشیم و دوستان در تلاشند که زمان برنامه را اضافه کنند.» دست آخر هم بخشی از صحبت‌های علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال، مسابقات لیگ یک و یکی، دو برنامه دیگر را پخش نکرد و ضمن عذرخواهی گفت:«به دلیل فشرده شدن برنامه فرصت نشد سایر بخش‌ها را پخش کنیم.» او به فشرده شدن برنامه اشاره کرد نه طولانی شدن صحبت‌های دادکان.

از طرفی دومین باری که نود آمار اس ام اس‌های ارسالی را پخش کرد نشان می‌داد ۱۰۴۲۸۸۱ نفر به گزینه ۳ رای دادند. این آمار حدود ساعت ۲۳:۴۰ دقیقه شب پخش شد که با توجه به گذشت تنها ۳۰ دقیقه از آغاز برنامه آماری فوق العاده می‌نمود. نه فقط تا آن موقع که تا دقایقی بعد ۷۷ درصد اس ام اس‌های ارسالی مربوط می‌شد به گزینه ۳. اما آخرین باری نود آمار اس ام اس‌ها را نشان داد ۱۱۳۰۱۵۴ نفر به گزینه ۳ رای داده بودند.

یعنی با گذشت حدود یک ساعت و ۴۵ دقیقه از برنامه کمتر از ۹۰ هزار نفر به این گزینه رای دادند. نسبت اس ام اس‌های ارسالی به گزینه ۳ حتی ۲ درصد کاسته شده بود و آخرین آمار ۷۵ درصد برای گزینه ۳ را نشان می‌داد تا این شک به وجود آید که اس ام اس‌هایی که با مضمون ۳ به شماره ۲۰۰۰۹۰ ارسال می‌شدند اصلا شمرده نمی‌شدند.

این‌ها فقط آمار و احتمالاتی است که در مورد آن برنامه وجود دارد و سند درستی در دسترس نیست. شاید هم انتقادهای محمد دادکان از محمد علی آبادی و کفاشیان باعث شد عده زیادی تصمیم بگیرند ضعف مدیران را دلیل اصلی افت فوتبال ایران بدانند و به گزینه یک رای بدهند.

عادل فردوسی پور که آن هفته برنامه اش با یک موضوع حساس دیگر نیز عجین شده بود و برای کاهش تنش‌ها سعی می‌کرد بحث فنی کند تا نتیجه گیری خاصي از آن گرفته نشود. با این وجود با واکنش مخاطبان خاصی روبرو شده که گزینه آخر نظرسنجی پیامک این برنامه را انتخاب کرده بودند. بعد از گذشت یک روز از برنامه طبق خبری غیر رسمی گفته شد آمار واقعی تعداد پیامک‌ها بیش از ۷ میلیون بوده‌است.

هر ثانیه تبلیغ در برنامه 90 ، نه میلیون تومان!

در حالیکه اطلاعات دقیقی در مورد درآمد صدا و سیما از آگهی های طولانی مدت پیش از آغاز و در خلال پخش این برنامه محبوب وجود ندارد روزنامه دنیای اقتصاد مهرماه 93 در گزارشی نوشت:« در حال حاضر روی صفحه اصلی سایت اداره بازرگانی صداوسیما، جدول پخش هفته سوم مهر دیده می‌شود. در بخشی از این جدول نرخ تعرفه‌های قبل از برنامه 90 این هفته آمده است.تعرفه همه آگهی‌های قبل و بین برنامه و نیز زیرنویس‌ها برای تمام طبقات با عدد «335» تعیین شده است. عدد «3» اول نشان‌دهنده اسم شبکه است و دو رقم بعدی یعنی «35» طبقه آگهی را نشان می‌دهد که گران‌ترین تعرفه موجود است.

در حال حاضر نرخ آگهی طبقه 35 برای هر ثانیه سه میلیون و 500 هزار تومان است. طبق ضوابط سازمان، به این رقم باید ضریب ماهانه را هم اضافه کرد که با توجه به ضریب 30 درصدی ماه مهر، این رقم برای هر ثانیه به چهار میلیون و 550 هزار تومان می‌رسد! بد نیست بدانید ضریب ماهانه در اسفند به 60 درصد خواهد رسید! جالب‌تر اینکه این نرخ برای آگهی‌دهندگان شش طبقه اول سه برابر می‌شود و طبقه هفتم هم باید دو برابر هزینه بپردازد.

به عبارت دیگر هر ثانیه تبلیغ برای صاحبان عادی کالاها و خدمات در حاشیه برنامه این هفته 90، حدود 9 میلیون تومان هزینه داشته است. اگر همین عدد را ملاک قرار بدهیم، با توجه به پخش نیم ساعت آگهی تصویری، درآمد تلویزیون تنها از يكي از برنامه هاي 90 به عدد باورنکردنی 16 میلیارد تومان خواهد رسید که تازه به این رقم باید هزینه زیرنویس‌های متعدد، نرخ متفاوت تبلیغات خارجی و نیز تعرفه بالاتر آگهی تقدیم برنامه را هم اضافه کنیم!

به نظر می‌رسد حتی اگر از مجموع رقم حاصله، 50 درصد به مناسبت تخفیف‌های صداوسیما به برخی مشتریان کم کنیم، باز سود خالص باقی مانده از رهگذر پخش این برنامه، چیزی حدود 10 میلیارد تومان خواهد بود! به عبارت دیگر سازمان در حالی برای تهیه هر برنامه 90 حدود 10 میلیون تومان بودجه در اختیار عادل قرار می‌دهد که خودش هزار برابر چنین رقمی سود می‌کند. در صورتی که فردوسی‌پور 37 برنامه در سال داشته باشد، درآمد سازمان از این ناحیه به عددی حدود 370 میلیارد تومان خواهد رسید که می‌تواند نشان بدهد چرا «90» به این شکل بی‌نظیر در حاشیه امنیت قرار دارد!

تازه فراموش نکنیم سازمان به‌طور جداگانه برای هر قسمت از این برنامه یک اسپانسر مسابقه پیامکی هم می‌گیرد که درآمدی چند ده میلیونی نصیب صداوسیما می‌کند.

از اصغر فرهادی و مازیار فرهادی تا مرحوم عسل بدیعی؛ چه کسانی به 90 پیامک دادند؟

«روزنامه تماشا» در اردیبهشت سال 92 لیستی از هنرمندان و ورزشکارانی را منتشر کرد که به این برنامه پیامک داده اند. نگاهی به تنوع اسامی و تعداد پیامک ها خالی از لطف نیست:

اهالی ورزش

عادل فردوسی پور: 168 بار / هوشنگ نصیرزاده: 83 بار/ یحیی گل محمدی: 35 بار/ محمد نصرتی : 24 بار/ هوتن قلعه نویی: 21 بار/ امیر قلعه نویی: 15 بار/ محمد رویانیان: 9 بار/ کریم انصاری فرد: 8 بار/ پرویز مظلومی: 7 بار/ احمدرضا عابدزاده: 2 بار/ علی فتح الله زاده: یک بار/ علی کفاشیان: یک بار/ مرحوم ناصر حجازی: یک بار

اهالی هنر

سعید راد: 187 بار/ مهران احمدی: 51 بار/ بهرام رادان: 37 بار/ محمدرضا فروتن: 36 بار/ مصطفی زمانی: 36 بار/ مهران رجبی: 33 بار/ امیر جعفری: 31 بار/ حبیب رضایی: 24 بار/ مازیار فلاحی: 23 بار/ سیامک انصاری: 21 بار/ علی ضیا: 18 بار/ حامد بهداد: 10 بار/ عبدالرضا کاهانی: 7 بار/ هانیه توسلی: 5 بار/ سروش صحت: 3 بار/ محمد اصفهانی: 3 بار/ پگاه آهنگرانی: 3 بار/ احسان خواجه امیری: 3 بار/ نیوشا ضیغمی: 2 بار/ محسن یگانه: 2 بار/ رضا صادقی: 2 بار/ داریوش ارجمند: یک بار/ اصغر فرهادی: یک بار/ رامبد جوان: یک بار/ مرحوم عسل بدیعی: یک بار

تنها شبی که ناصر حجازی برای برنامه 90 اس ام اس فرستاد

انتشار گزارشی درباره پیامک های چهره های سرشناس فوتبال به برنامه 90 اتفاقات جالبی به همراه داشت. مثلا اینکه ناصر حجازی اسطوره فقید فوتبال ایران یک بار به این برنامه پیامک زده. اما این پیامک چه روزی برای این برنامه فرستاده شده است؟ ناصرخان که یکی از طرفداران برنامه فردوسی پور بوده، این تنها پیامکش را چه روزی برای برنامه فرستاده است؟

آتیلا حجازی می گوید تنها پیامک ارسالی از گوشی ناصرخان حجازی برای 90 زمانی بوده که او دارفانی را وداع گفته بود. آتیلا پسر ناصر حجازی گفت: «این پیامک را ما برای برنامه 90 فرستادیم. فکر می کنم بعد از فوت پدر بود که یک نظرسنجی گذاشتند و از همه خواستند به یاد او برای 90 پیامک بفرستند. ما این پیامک را همان شب فرستادیم.»

درآمد عادل از پیامک های برنامه 90؟

می گویند ایرانی ها بعد از بیرون آمدن از مطب دندانپزشک اولین کاری که می کنند ضرب و تقسیم تعداد بیماران در ویزیت دکتر است برای اینکه درآمدش را حساب کنند! حالا اگر دوست دارید در مورد میزان درآمد برنامه 90 از پیامک ها اطلاع کسب کنید این مطلب را بخوانید: هر پیامک ارسالی به برنامه 90 به طور میانگین 50 تومان از حساب شما به حساب اپراتور ارسال می کند.

به این ترتیب یک میلیون پیامک در هر برنامه به رقم 50 میلیون می رسد. دو میلیون پیامک قیمتی معادل 100 میلیون پیدا می کند. صد میلیون در هر برنامه می شود 400 میلیون در ماه و 4 میلیارد در سال (با حساب 10 ماه پخش تلویزیونی). این چهار میلیارد در سال کل پول پیامک هاست نه درآمد برنامه 90. معمولا صداوسیما و مخابرات در مواردی اینچنین با هم معامله و با نسبت هایی مثل 90 به 10 یا 80 به 20 این رقم را بین هم تقسیم می کنند.

عادل فردوسی پور اما می گوید یک ریال از درآمد اس ام اس ها به من نمی رسد! او در واکنش به مصاحبه رویانیان مدیرعامل وقت پرسپولیس که درآمد فردوسی پور را رویایی عنوان کرده بود، گفت این حرف ها واقعا خنده دار است. اینکه می گویند من درآمد میلیاردی دارم، یک ریال هم از درآمد اس ام اس ها و تبلیغات به جیب من نمی رود.

بد نیست بدانید حکم شرعی مسابقه پیامکی فوتبال چیست؟

معمولا در مسابقات پیامکی هزینه‌ای برای شرکت در مسابقه و پیش بینی از فرد کسر می‌شود، یعنی اگر فرد سیمکارت اعتباری داشته باشد مبلغی از شارژ او کسر می‌شود یا به حساب قبض ماهانه او اضافه می‌شود. حال می‌خواهیم بدانیم حکم جایزه چنین مسابقه‌ای از نظر مراجع چیست؟

در ابتدا باید بدانید که یک ضابطه ساده و کلی در این رابطه وجود دارد؛ ضابطه این است که اگر از فرد برنده یا بازنده پولی بابت شرکت در این مسابقات گرفته شود و از همان پول به برنده جوایزی داده شود، این کار در حکم قمار بوده و حرام است. قمار به این شکل است که دو نفر یا چند گروه پولی را برای مسابقه‌ای قرار می‌دهند و در انتها فرد برنده سود می‌کند و فرد بازنده زیان. اگر هزینه جایزه را شرکت کنندگان پرداخت نکنند و یک نهاد حقوقی جدا از بازی تامین کننده آن باشد، در این صورت سود و زیان دیگر مطرح نیست و شخص برنده جایزه را می‌برد، بدون اینکه بازنده‌ها ضرری کنند. در مسابقه‌های پیامکی نیز اگر نهاد یا ارگانی هزینه جایزه را به عهده بگیرد اشکالی ندارد ولی اگر کسر کردن پول پیامک هزینه جایزه تامین شود، این کار قمار و حرام است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: اگر در قبال شرکت در قرعه کشی چیزی دریافت نشود و کسر کردن پول تنها در ازای هزینه پیامک باشد، فی نفسه اشکال ندارد؛ اما اگر مبلغی به علت شرکت در قرعه کشی کسر می‌شود، به شکلی که با پول آن‌ها جایزه تهیه شده و به شرکت کنندگان داده می‌شود، حالت شرعی ندارد و همان شرط بندی حرام است.

ایت‌الله مکارم شیرازی: از نظر ایشان این کار نوعی بخثت آزمایی جدید است که آن را به صورت ارسال پیامک درآورده‌اند. شرکت در چنین مسابقه‌ای جایز نیست و هدیه‌ای هم که در آن به فرد شرکت کننده داده می‌شود شبیه هدیه‌ای است که در بخت آزمایی، قمار یا مانند این‌ها به فرد می‌دهند. متاسفانه هر روز یک راه جدید برای جذب کردن اموال مردم ایجاد می‌کنند و مردم را به کارهای نامشروع می‌کشانند.

آیت‌الله وحید خراسانی: ایشان در پاسخ به این سوال توجه به سود حاصل از این مسابقه را مهم دانسته‌اند؛ اگر یک سازمان دینی یا فرهنگی غیرانتفاعی برای بالا بردن سطح دینی، فرهنگی، بهداشتی، معرفت اجتماعی و… این مسابقه را برگزار می‌کند که هزینه آن به پای دولت و یا سازمان‌های خاص است و اهداف عائم المنفعه پشت آن قرار دارد و برای آن سوالاتی را طرح می‌کنند و جوائزی اهدا می‌کنند، اشکالی ندارد. البته به شرطی که در این مسابقات بدآموزی یا رفتار حرامی وجود نداشته باشد.

نظر ایشان درباره مسابقات پیامکی فوتبال این است که تا وقتی شامل امر باطل و حرامی نباشد، اشکالی ندارد. ایشان معتقدند اگر مسابقه‌ای برگزار شود که پولی از افراد نگیرند و فقط در حد تعرفه مخابرات باشد، اشکالی ندارد. اما اگر برای هر پیامک پول اضافه تر از تعرفه معمولی از شرکت کننده کم شود، این جم بلیط بخت آزمایی را دارد و حرام است.

آیت‌الله سیستانی: اصل این کار را شرعی و جایز نمی‌دانند. بنابراین وقتی این عمل صحیح نباشد، شرکت کردن در آن هم جایز نیست. ایشان درباره دریافت جایزه مسابقه پیامکی عقیده دارند؛ اگر شرکتی که به شرکت کنندگان جایزه می‌دهد، خصوصی باشد می‌توانند مالک آن جایزه باشند. اما اگر آن شرکت دولتی باشد، آن هدیه به عنوان مجهول المالک شناخته شده و باید فرد با نماینده مرجع تقلیدش مصاحبه کرده و پس از دریافت آن هدیه حلالش کند.