از اقتصاد تا ورزش، شرط بندی ترکیبی از مهارت و شانس است. کلید موفقیت بلند مدت انتخاب همیشگی وصد در صد برنده ها نیست، بلکه پیدا کردن ارزش و سوددهی منسجم و بلند مدت است. تیپسترهای پولی شرط بندی معمولا قول وین کردن ضرایب بالا را میدهند مثلا 3.5 یا 8 odd ، ولی آیا آنها میتوانند در بلند مدت منسجم عمل کنند؟ جواب این سوال در چیزی که پارادوکس مهارت نامیده میشود قرار گرفته.
پارادوکس مهارت به چه معناست؟
با یک مثال ساده به معنی پارادوکس مهارت می پردازیم. زمانی که دو تیم فوتبال وارد زمین بازی می شوند تیمی برنده و موفق از زمین خارج می شود که تکنیکی تر و قوی تر عمل کرده باشد. در اصل مهارت داشتن بین شما و سایت رقیب سبب پیروزی شما می شود. زمانی , که شما با وب سایت پیش بینی کننده به رقابت می پردازید اگر از هوش و شانس خوبی بهره برده باشید پارادوکس مهارت را معنی کرد . پیش بینی به شکل بسیار قابل توجهی به مهارت رقابت کننده ها بستگی دارد. در دنیای مالی اگربه رابطه یک فروشنده و خریدار دقت شود آن کسی که مهارت بیشتری در کاسبی دارد موفق تر عمل می کند و احتمال اینکه به یک سود بلند مدت برسد بسیار بیشتر است. با وجود شانس این پارامتر باید مد نظر قرار بگیرد که مهارت مهم ترین رکن سود آوری در بلند مدت محسوب میشود. مهارت های پیچیده که بعضی استفاده می کنند همیشه سازنده نیست و گاهی افراد در پیش بینی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. پارادوکس مهارت نشان می دهد که افراد باید نسب به سایر رقبا مهارت بیشتری داشته باشند. این امر به صورت زنجیره ای بین تمام اعضاء دنبال می شود. به همین خاطر با روش های بسیار پیچیده ای که برای پیش بینی در آینده اتخاذ می شود
توانایی های افراد در بلند مدت در صورت نداشتن دو آیتم مهارت و شانس محدود و تأثیر فزاینده ای بر نتایج خواهد داشت.
اگر بخواهیم به صورت ساده تر مطلب را برای شما بازگو کنیم باید بگویم با وجود پیش بینی های پیچیده و دشوار احتمالات ساده کمتر مد نظر قرار می گیرند. از همین رو همین امر سبب می شود شانس نقش بسیار مهمی را در زمان پیش بینی ایفا کند.
تفاوت در نتایج شرط بندی شما، و در نتیجه سوددهی شما، ترکیبی از مغایرت در مهارت و شانس شماست. با وجود اینکه نتایج ورزشی موضوعی اند که از تصادف بر گرفته میشوند، به طور معمول اگر تخمین شما از احتمال یک نتیجه بهتر از آنهایی که توسط تیپسترهای پولی شرط بندی منتشر شده است باشد، شما انتظار مثبت تضمین شده خواهید داشت.
احتمالات چه چیزی را نشان میدهند؟
احتمالات تیپسترهای پولی شرط بندی ، به هر حال، تا حد زیادی بازتابی از نظر بازار در مبحث شرط بندی درباره احتمال نتیجه است. بازار در شرط بندی چیست؟ به زبان ساده جمع شرط بندان است که نظر خود درباره احتمال نتیجه روی یک آیتم خاص را با پول خود بیان میکنند.
به بیان دیگر، احتمالات شرط بندی صرفا نظر میانگین افراد از بازیکنان شرکت کننده در یک مسابقه، که در آن کلید موفقیت داشتن مهارت های پیش بینی بهتر نسبت به حریفانتان است، را به نمایش میگذارد. اگر شما اینچنین عمل کنید، احتمالا شما ارزش پیدا میکنید و در بلند مدت سود خواهید داشت.
مثلا دو آیتم در یک مسابقه فوتبال مث گل زدن هر دو تیم ضریب 1.8 و گل نزدن هر دو تیم 2.5 است و این یعنی تعداد بیشتری از افراد در بازار شرطبندی این آیتم بازی روی گل زدن هر دو تیم شرط بندی کرده اند و اگر شما در بلند مدت این منطق را به عنوان مهارت در نظر بگیرید روی سود هستید اما این مورد و روش به اندازه کافی آسان به نظر میرسد. پس چرا پیدا کردن ارزش مداوم اینقدر دشوار است؟ جواب این سوال در چیزی به نام پارادوکس مهارت قرار گرفته است.
اگر تخمین شما از احتمال یک نتیجه بهتر از آنهایی که توسط تیپسترهای پولی منتشر شده است باشد، شما انتظار مثبت بودن بازده خود را در بلند مدت تضمین شده خواهید داشت.
درس هایی از بیسبال
در 1941 تد ویلیامز بازیکن لیگ اصلی بیسبال برای بوستون رد ساکس، میانگین شرط بندی 0.406 داشت. با توجه به اینکه میانگین های شرط بندی از اوایل بازی حرفه ای در 1870 خیلی تغییر نکرده بودند ( حدود 0.25 تا 0.28)، این دستاورد قابل توجهی بود، و چیزی که از آن موقع تکرار نشده است.
به هر حال این قابل بحث است که ویلیامز چنین میانگینی را در لیگ امروزی با پیشرفت هایی در تمرین، سلامتی، رژیم، و حرفه ای بودن عمومی نمیداشت. پس چه اتفاقی دارد میافتد؟ اولا، میانگین شرط بندی به سادگی میزانی از مهارت مرتبط ، بین بازیکن در یک سمت، و شرط بند در سمت دیگر است.
همانطور که لیگ اصلی بیسبال حرفه ای تر شد، شرط بندان در شرط بندی حرفه ای تر شدند. در عین حال، بازیکنان در بازی مهارت بیشتری کسب کردند. مایکل مابوسین، نویسنده کتاب پرفروش معادله موفقیت، این را به نوعی مچ اندازی تشبیه میکند، مهارت های خالص در طول دوران در شرط بندی بین دو طرف افزایش میابد، ولی مهارت های مرتبط، به طور میانگین، بیشتر یا کمتر یکسان باقی میمانند.
دوما، در حالی که سطوح کلی مهارت پیشرفت کرده اند، تفاوت میان بهترین و بدترین بازیکنان، کاسته شده است. ما میتوانیم اینرا با تصور “دیواری” از توانایی انسان توضیح دهیم. در سال های اول بیسبال حرفه ای، بازیکنان کمی داشتند به دیوار نزدیک میشدند ولی اکثر آنها هنوز در زمان بازی جای دوری از توپ بودند. با گذشت زمان، به صورت تصاعدی بازیکنان بهتر جایگزین بازیکنان ضعیف شدند، و در نتیجه تفاوت بین بهترین و بدترین (بازیکن) کمتر و کمتر شد.
به یاد داشته باشید : همیشه هر چه سخت تر کار کنم، خوش شانس تر میشوم
چون واریانس دیده شده در نتایج ، واریانس در مهارت به علاوه واریانس در شانس است، کاهشی در واریانس مهارت (با واریانس ثابت شانس) باید خودش را در تفاوت در میانگین های شرط بندی نشان دهد، که توسط انحراف استاندارد اندازه گیری میشود.
همانطور که واریانس در مهارت، واریانس شانس را کم میکند، شانس اهمیت بالایی در محاسبه نتایج، و در نتیجه سود فرض میشود.
به طور قطع، در حین اولین سال های بیسبال حرفه ای امریکا (1870)، استاندارد انحراف در میانگین شرط بندی حدود 0.05 بود، به معنای اینکه حدود دو سوم همه میانگین های شرط بندی به سختی در حدود 0.2 تا 0.3 بودند، با حدود 95% بین 0.15 و 0.35.
امروزه، انحراف استاندارد حدود نصف آن چیزیست که قبلا بوده. متعاقبا، طرد شده های افراطی کمتر رایج اند. در قرن نوزدهم ممکن بود انتظار میانگین شرط بندی 0.40 در هر 1000 ضربه زن را داشته باشیم، امروزه این ممکن است بیشتر شبیه 1 در میلیون باشد.
مابوسین همچنین به ما یاداوری میکند که همانطور که واریانس در مهارت واریانس در شانس را کم میکند، شانس اهمیت بالایی در محاسبه نتایج، و در نتیجه سود فرض میشود.
“اگر همه در چیزی بهتر شوند، شانس نقش مهم تری در تعیین اینکه چه کسی برنده میشود دارد.”
موقعیت تیپسترهای پولی شرطبندی
مانند بیسبال، شرط بندی یک مسابقه ورزشی مهارت های مربوط بین حامیان و رقبا، و در دنیای اقتصادی، بین خریداران و فروشندگان هم است. اگر یک طرف در پیش بینی از طرف دیگر بهتر باشد، پتانسیلی وجود دارد تا انتظار سود بلند مدت ، بعد از اینکه بد شانسی و خوش شانسی حذف شوند، حفظ شود.
به هر حال، پارادوکس مهارت نشان میدهد که هر چه بازیکنان بیشتر با متود های پیچیده برای پیش بینی آینده وفق میابند، برد توانایی هایشان کمتر شده و شانس تاثیر بیشتری روی نتایج شرط بندی میگذارد.
با مراجعه به عملکرد موسسه های سرمایه گذاران حرفه ای، مابوسین میگوید که ” هر چه سطح مهارت کارکنان در یک سازمان یکسان و در یک تراز به نظر برسد، بیشتر انتظار خواهید داشت تا برگشت پول مدیران ان موسسه کمتر شود”. به قطع، این چیزیست که اتفاق افتاده است.
همانطور که مردم بیشتر و بیشتری وارد چالش شکست دادن بازار از 2007 تا 2019 شدند، همه آیتم ها سخت تر شد تا به سیستم انالیز امروزه برسیم که کار را پیچیده تر کند، با پیش بینی کنندگان تیزهوش تر که به سمت فقط “دیوار انالیز و مهارت ” همگرا شدند.
بین 1960 و 1997 انحراف استاندارد به طور قابل قبولی پول برای صندوق مشترک مورنینگستار که از 13% به 8% سقوط سهام داشت را برگرداند. دقیقا همانند بیسبال، ضربه زنندگان بزرگ داشتند ناپدید میشدند، نه به خاطر اینکه آنها در پیش بینی بازگشت ها کمتر مهارت داشتند، بلکه به این خاطر که آنها داشتند با تعداد بیشتری از هم سطح های خود رقابت می کردند.
مشابها، به عنوان تایید کننده ای برای تیپسترهای پولی شرطبندی از 2001 تا 2018، من شاهد کاهشی در انحراف سود در بازدهی 5 ساله از تقریبا 2.5% در بازه 2002 تا 2007 به فقط 1% در 2009 تا 2019 بودم.
قابل بحث است که، این بازه شاهد بزرگ ترین رشد در شرط بندی ورزشی آنلاین بوده، ولی هرچه مردم بیشتر و بیشتری وارد چالش شکست دادن بازار و سیستم سایت های شرط بندی شدند، سخت تر شد تا به نقطه کنونی برسیم ، با پیش بینی کنندگان تیزهوش تر که به سمت ” دیوار انالیز و مهارت ” همگرا شدند.
بازیکنان ممکن است در شرایط مطلق تیزهوش تر شده باشند، ولی آن بازگشت های سود ده حالا سخت تراست تا آنرا دریافت کنند. همانطور که بازدهی بازار در حال افزایش است، تیپسترهای پولی شرط بندی حقیقی ممکن است به دلیل ناتوانی در داشتن بازده بلند مدت توسط سرمایه گذاران در شرط بندی کنار گذاشته شوند. پس همیشه در شرط بندی با هر میزان آنالیز و بررسی و محاسبه تمامی بازده نمودارها در بلند مدت آیتم درصدی بین 20 تا 30 درصد شانس را هم در نظر داشته باشید.
به قول جراررد هالکینگ تحلیلگر برتر ورزشی :
شرط بندی ترکیبی ذاتی و به هم پیوسته بین شانس و مهارت است .
منبع: مجله دنیای شرط بندی