تبلیغات

ماه چهره خلیلی درگذشت

علت درگذشت و مرگ ناگهانی ماه چهره خلیلی چه بود

جزئیات مرگ و درگذشت ماه چهره خلیلی بازیگر :

پرستو صالحی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش از درگذشت ماه‌چهره خلیلی بازیگر سینما و تلویزیون خبر داد.

ماه‌چهره بازیگر سینما و تلویزیون و نوه پروین سلیمانی از بازیگران پیشکسوت سینمای ایران صبح ۱۷ مرداد ۱۳۹۹ براثر ابتلا به سرطان درگذشت.

 

خلیلی متولد دی ماه سال ۱۳۵۵ در تهران است و در انگلیس به تحصیل در رشته معماری

در دانشگاه آکسفورد پرداخت و دوره بازیگری را نیز در مدرسه متد لندن گذراند و سپس به ایران آمد.

نخستین بار با فیلم “چشمان سیاه” به کارگردانی ایرج قادری مقابل دوربین رفت و

توانست خوش بدرخشد و از آن به بعد در فیلم‌های مختلفی چون

”نقاب”،” تله”،” پرونده هاوانا”،”موش”، “مرگ کسب و کار من است”،” فصل انار”،” یادم تو را فراموش”،”قرارمون پارک شهر” و “اشنوگل”

به ایفای نقش بپردازد.

 وی خاطرنشان کرد:

خدا را شاکرم که من فالوور ندارم و کسانی به پیج من سر می‌زنند

▬ این مطلب را هم بخوانید:  بررسی بازی؛ شورش در شهر 4

که دنبال محتوایی هستند. متأسفانه امروز در فضای مجازی سلبریتی‌ها حرف اول را می‌زنند

و حتی براساس فالوورهایشان برای نقشی در سینما و تلویزیون برگزیده می‌شوند.

واقعاً معیار انتخاب بازیگر بایستی بنابر تعداد فالوورها باشد یا توانمندی و هنرمندی؟!

می‌دانید که کاربران فضای مجازی عمدتاً 25 تا 35 ساله هستند و

این‌‌ها نیاز به یک تغذیه مناسب فکری و تربیتی دارند و چرا باید شاهد آلودگی‌ها،

ناپاکی‌ها و مواضع نسنجیده برخی از فعالین این فضا خاصه سلبریتی‌ها باشند.

وی با گلایه از سلیقه‌ای عمل کردن برخی از مدیران دنیای تصویر و تهیه‌کنندگان تلویزیونی، گفت:

واقعاً این روزها رنج می‌برم وقتی می‌بینم آنقدر اجازه داده‌ایم فضای مجازی رها شود.

برخی اوقات به جای سلیقه‌ای عمل کردن باید فضا را برای تلویزیون باز نگه داریم تا مخاطب بیشتری جذب شوند.

تلویزیون باید تریبون قابل اعتماد مردم باشد، چون رسانه ملی است.

البته در میان مشکلات اقتصادی، تلویزیون به مخاطب خودش احترام می‌گذارد و

▬ این مطلب را هم بخوانید:  بررسی تبانی و شرط بندی در هفته آخر لیگ برتر ایران

آثار خوبی را عرضه می‌کند اما در عین حال اجازه ندهد این مخاطب ناگفتنی‌ها و ناپیداهایش را

با زبان غلط و نمایشی ناپاک در ماهواره جستجو کند. امیدوارم بیشتر از گذشته

در فضای تلویزیون هوشمندانه و حرفه‌ای عمل کنیم و هنرمندانی را

به تلویزیون بیاوریم که براساس هنرمندی و اخلاق حرفه‌ای‌شان به اینجا رسیده‌اند و نه مسائل دیگر که محتوایی برای مخاطب نخواهد داشت.